جهانشمولی مستثنی شدن، حقوق بشر و انکار مغایرت به عنوان توجیه فجایع و جرم‌های بزرگ بر علیه انسانیت

Abstract

جورجیو آگامبن در نوشته‌های سه گانه خود تحت عنوان «انشان مقدس»، «وضعیت استثنایی» و «آنچه از آشویتز بر جای مانده است» اهمیت اوضاع و احوال انسانیت و مقهدم حقوق بشر در طی قرون گذشته را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. از یک چشم‌اندار بین‌ا‌لمللی و بر اساس مفاهیمی که از کتاب انسان مقدس آگامبن می‌توان به آن پی برد، این مقاله به بحث در خصوص «وضعیت انسانی» در دوران فشار و زور در کنار جهانشمولی حقوق بشر می‌پردازد، بنابراین همزیستی «جهانشمولی وضعیت استثنایی» و «جهانشمولی حقوق بشر»، بحث میان جامع‌گرایی و نسبی‌گرایی و همچنین خظر تحمیل یم الگو یا رویکرد برای کلیه وضعیت‌ها را نادیده نمی‌گیرد. به علاوه، این تحقیق به بررسی انکار مغایرتها به عنوان وسیله و ابزاری برای توجیه فجایع بزرگ که مبتنی بر سخنان و سیاستهایی که وجود هر نوع تنوع‌گرایی را رد می‌‌کنند می‌پردازد. علاوه بر این، با در نظر گرفتن مرز میان «انسان» و «انسان مقدس»، سوالات این تحقق امکان دفاع بین‌المللی از حقوق بشر و مشروعیت دخالت بین‌المللی در چنین شرایطی را تحت بررسی قرار می‌دهد. این تحقیق توسط مفهوم «قواعد آمره» و نقش دیوان بین‌المللی کیفری به عنوان یک ماکنیسم بازدارنده از ارتکاب سوء استفاده‌های بیشتر و همچنین تقویت قوانین حقوق بشر بین‌المللی هدایت خواهد شد.