بررسی عوامل موثر بر تسهیم دانش و تاثیر آن بر عملکرد فرد در صنعت مالی و بانکداری

Abstract

یکی از منابع مهم هر سازمان جهت رقابت‌پذیری و نوآوری، دانش سازمان و فرآیند صحیح مدیریت و تسهیم دانش در آن سازمان است. علی‌رغم ضرورت تسهیم دانش، نیروی انسانی سازمان ممکن است از انجام آن اجتناب ورزد. به همین دلیل یکی از چالش‌های اساسی سازمان‌های امروزی شناسایی عوامل تأثیرگذار بر تسهیم دانش به‌منظور تقویت این رفتار در کارکنان و ایجاد انگیزه در آنان است. پژوهش حاضر باهدف بررسی و شناسایی پیشایندها (نگرش به یادگیری و تسهیم، حمایت سازمانی ادراک‌شده و نقش رهبری) و پیامدهای تسهیم دانش (عملکرد شغلی، عملکرد وظیفه‌ای و عملکرد تطبیق‌پذیر) انجام‌گرفته است. جامعه آماری تحقیق شامل کارکنان بانک تجارت است. از آمار توصیفی، همبستگی و آزمون پیرسون همچنین مدل‌سازی معادلات ساختاری در قالب نرم‌افزارهای AMOS و SPSS جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد متغیر نگرش به تسهیم دانش بیشترین تأثیر را بر تسهیم دانش داشته؛ همچنین تأثیر معنی‌دار و مثبت تسهیم دانش بر عملکرد نیز ثابت شد. یافته‌های حاصل از پژوهش نقش میانجی‌گری تسهیم دانش را در ارتباط با تأثیر متغیرهای نگرش به یادگیری و تسهیم و نقش رهبری بر عملکرد تأیید می‌کند؛ این در حالی است که حمایت سازمانی ادراک‌شده باواسطه تسهیم دانش بر عملکرد تأثیری نداشته و درنتیجه فرضیه مربوطه رد می‌گردد