رابطه‌ی بین ویژگی‌های شخصیتی و اضطراب رایانه با خودکارآمدی رایانه دانش‌آموزان متوسطه

Abstract

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین ویژگی­های شخصیتی و اضطراب رایانه با خودکارآمدی رایانه دانش‌آموزان متوسطه شهرستان آمل بود. روش تحقیق، از نوع توصیفی-همبستگی و از نظر هدف، به صورت طرح کاربردی بود. جامعه آماری 11532 نفر از دانش­آموزان و نمونه­ی پژوهش، 390 دانش­آموز متوسطه بودند که به­صورت نمونه­گیری خوشه­ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، شامل پرسشنامه اضطراب رایانه­ی هاینس، گلاس و نایت، پرسشنامه ویژگی­های شخصیتی نئو و پرسشنامه خودکارآمدی رایانه مورفی، کوور و اوون بود.؛ داده­ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه به روش همزمان و تحلیل مسیر با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS21 و LISREL8.80 تحلیل شدند. بین اضطراب رایانه با خودکارآمدی رایانه رابطه منفی و بین ویژگی­های شخصیتی با خودکارآمدی رایانه رابطه وجود داشت. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که برون­گرایی، گشودگی، توافق، باوجدان بودن واضطراب رایانه، خودکارآمدی رایانه را پیش‌بینی می‌کنند. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد که برون­گرایی، گشودگی، اضطراب رایانه و باوجدان­بودن از طریق متغیر توافق بر خودکارآمدی رایانه اثر غیرمستقیم می‌گذارد؛ ولی توافق بر خودکارآمدی رایانه دانش­آموزان اثر مستقیم می‌گذارد. از سوی دیگر برون­گرایی، گشودگی و اضطراب رایانه از طریق باوجدان­بودن بر توافق اثر غیرمستقیم می‌گذارد ولی باوجدان­بودن بر توافق اثر مستقیم می‌گذارد. یافته­های حاصل از این پژوهش بر کاربرد ویژگی­های شخصیتی و اضطراب رایانه در خودکارآمدی رایانه دانش­آموزان تأکید دارد.