بررسی انگیزه پیشرفت دانشجویان بر اساس عوامل تبیین‌کننده کیفیت آموزش عالی

Abstract

این تحقیق با هدف بررسی انگیزه پیشرفت دانشجویان بر اساس عوامل تبیین‌کننده کیفیت آموزش عالی به انجام رسیده است. پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود و برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماری تحقیق را دانشجویان شاغل به تحصیل در دوره‌ کارشناسی دانشکده‌های کشاورزی دانشگاه‌های تهران، بوعلی‌سینا همدان، ایلام، شهید باهنر کرمان و شیراز تشکیل دادند که تعداد ایشان 6958 نفر بود. براساس فرمول کوکران، تعداد نمونه مناسب، 273 نفر به دست آمد. نمونه­گیری با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای با انتساب متناسب صورت گرفت. برای بررسی انگیزه پیشرفت از مقیاس استراتژی‌های انگیزشی پینتریچ و همکاران و برای بررسی عوامل تبیین‌کننده کیفیت از ابزار محقق ساخته استفاده شد. ابزار تحقیق از لحاظ روایی براساس نظر تعدادی از اساتید صاحبنظر در این زمینه تایید شد و برای تعیین پایایی پرسشنامه نیز پس از مطالعه راهنما، آلفای کرونباخ محاسبه شده (برای مقیاس انگیزه پیشرفت برابر 86/0 و برای مقیاس عوامل تبیین کننده کیفیت برابر 91/0) مبین اعتبار مناسب برای گردآوری داده‌ها بود. یافته‌های تحقیق حاکی از رابطه مثبت و معنی­دار بین ابعاد تبیین­کننده کیفیت (شامل: کیفیت فرایند، کیفیت تعاملات، کیفیت محیط آموزش، کیفیت هدف، و کیفیت زیرساخت‌ها) با انگیزه پیشرفت بود. افزون بر این، نتایج تحلیل تشخیصی نشان داد که در کل جامعه مورد بررسی، 51 درصد از واریانس نمره تشخیصی توسط مدل 3 متغیری شامل میزان رضایت نسبت به کیفیت فرایند، میزان رضایت نسبت به کیفیت محیط آموزش، و میزان رضایت نسبت به کیفیت تعاملات قابل تبیین بوده است. در نتیجه، لازم است تا به این موارد بطور ویژه توجه شود.