اثربخشی استعاره درمانی گروهی بر رضایت از مدرسه و تاب‌آوری دانش آموزای دارای اُفت تحصیلی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر استعاره درمانی بر رضایت از مدرسه و تاب آوری دانش آموزان با افت عملکرد تحصیلی دوره دوم متوسطه شهرستان لنجان در سال تحصیلی 96-95 انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه‌ دانش آموزان دارای عملکرد تحصیلی ضعیف در سال مذکور بود که 30 دانش آموز پسر به­صورت نمونه گیری تصادفی در دو گروه آزمایشی(15نفر) و کنترل(15نفر) گمارده شدند. روش پژوهش آزمایشی از نوع پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه کنترل بود. مداخلات استعاره درمانی به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای طی 2 جلسه در هفته بر روی آزمودنی های گروه آزمایش انجام گرفت. ابزار مورد استفاده پرسشنامه رضایت تحصیلی هوبنر(1994) و تاب­آوری کانر و دیویدسون(2003) بود. داده‌ها‌ با روش آماری تحلیل کواریانس (ANCOVA) تجزیه و تحلیل شد. تحلیل داده­های پژوهش نشان داد که مداخله آموزش مبتنی بر استعاره درمانی در دو متغیر رضایت از مدرسه و تاب آوری منجر به افزایش معنادار عملکرد در گروه‌ها‌ی آزمایش نسبت به گروه گواه در مرحله پس آزمون گردید. آموزش مبتنی بر رویکرد استعاره درمانی بر رضایت نحصیلی و تاب آوری به ترتیب 92 و 84 درصد واریانس تغییرات را تبیین نمود. متغیر مستقل در‌ این مرحله بر خرده مقیاس های متغیر تاب آوری شامل شایستگی و استحکام شخصی، اعتماد به غرایز شخصی و تحمل عواطف منفی، پذیرش مثبت عواطف و روابط ایمن، کنترل و تاثیرات معنوی به ترتیب 59، 77، 84، 77 و 58 درصد از تغییرات متغیرهای وابسته را تبیین نمود (05/0(P<.