سنجش روابط علی بین مهارتهای تدریس و پیشرفت تحصیلی دانشجویان با نقش میانجیگری احساسات مثبت و منفی و کنترل ادراک‌شده با رویکرد مدل یابی معادلات ساختاری

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط علی بین مهارت­های تدریس و پیشرفت تحصیلی دانشجویان با نقش میانجی­گری احساسات مثبت و منفی و کنترل ادراک‌شده با رویکرد مدل­یابی معادلات ساختاری انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و روش تحلیل از نوع مدل­یابی معادلات ساختاری می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان یاسوج در سال تحصیلی96 - 1395 به تعداد 1604 نفر تشکیل می­دهند که به‌صورت تصادفی طبقه­ای 359 نفر از آن‌ها مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه­های محقق ساخته­ مهارت­های تدریس (1395)، محقق ساخته احساسات مثبت و منفی (1395) و کنترل ادراک‌شده تتریک و لاراکو (1987) استفاده گردید. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار <span style="font-family: Calibri;">spss24</span> و <span style="font-family: Calibri;">Amos23</span> صورت گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که مهارت­های تدریس با احساسات مثبت، کنترل ادراک‌شده و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار (<span style="font-family: Calibri;">sig=0/0001</span>) و با احساسات منفی رابطه منفی و معناداری (<span style="font-family: Calibri;">sig= 0/0001</span>) دارد. همچنین مهارت­های تدریس، احساسات مثبت، احساسات منفی و کنترل ادراک‌شده بر پیشرفت تحصیلی به ترتیب با ضریب مسیر 26/0 و 232/0 و 235/0- و 275/0 اثرگذار بوده و مهارت­های تدریس 7/6 درصد، احساسات مثبت 3/5 درصد، احساسات منفی 5/5 درصد و کنترل ادراک‌شده 5/7 درصد از پیشرفت تحصیلی دانشجویان را به‌طور مستقیم تبیین می‌نمایند. از این رو، می­توان نتیجه­گیری کرد که مدرسان با داشتن احساسات مثبت و مهارت­های تدریس قوی و دور کردن احساسات منفی از خود، می­توانند پیشرفت تحصیلی دانشجویان را افزایش دهند.