بررسی ارتباط دارایی های نامشهود با گزارشگری سرمایه انسانی: شواهد تجربی از شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

Abstract

در فضای اقتصادی کنونی، شرکت‌ها سرمایه انسانی را به‌عنوان یکی از عمده‌ترین منابع مزیت رقابتی خود به شمار می‌آورند و گزارشگری سرمایه انسانی، یک سیستم گزارشگری شرکت است که اطلاعاتی راجع به دانش، توانایی، قابلیت‌ها و انگیزه کارکنان ارائه می‌کند. در این مطالعه، برای نخستین بار، ارتباط گزارشگری سرمایه انسانی با دارایی‌های نامشهود شرکت‌ها مورد آزمون قرار می‌گیرد. نمونه مورد استفاده دربرگیرنده 131 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1389 تا 1393 است و برای پردازش و آزمون فرضیه‌ها از روش رگرسیون داده‌های ترکیبی استفاده شده است. نتایج بررسی‌ها نشان داد که ارتباط معکوس بین دارایی‌های نامشهود و گزارشگری سرمایه انسانی شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برقرار است. به‌عبارت دیگر، افشای داوطلبانه اطلاعات مالی و غیرمالی درباره سرمایه‌گذاری در سرمایه انسانی، جایگزینی برای شناسایی دارایی‌های نامشهود در گزارشگری مالی است. براین اساس، بین افشای اجباری دارایی‌های نامشهود و افشای داوطلبانه سرمایه انسانی ارتباط معکوس وجود دارد، به این معنا که افشای داوطلبانه نقش جایگزین برای افشای اجباری را ایفا می‌کند.