رابطه بین انواع مالکیت نهادی و محافظه کاری در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

Abstract

این پژوهش به بررسی رابطه انواع مالکیت نهادی و محافظه­کاری سود می­پردازد. تحقیق حاضر براساس معیار بریکلی و دیگران (1988)، مالکان نهادی را ابتدا به دوگروه با افق سرمایه­گذاری بلندمدت و کوتاه‌مدت وسپس مالکان نهادی با افق سرمایه­گذاری بلندمدت را به دو دسته مستقل و وابسته تقسیم می‌نماید. برای اندازه­گیری محافظه­کاری از مدل باسو (1997) استفاده شده است. در این پژوهش اطلاعات مربوط به 39 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 10 ساله 1383 لغایت 1392 گردآوری و فرضیات تحقیق با استفاده از رگرسیون چندگانه مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاکی از این است که هیچگونه رابطه­ معنی­داری بین مالکیت نهادی مستقل با افق سرمایه­گذاری بلندمدت و محافظه‌کاری، مالکیت نهادی وابسته با افق سرمایه­گذاری بلندمدت و محافظه­کاری و نیز مالکیت نهادی با افق سرمایه­گذاری کوتاه­مدت و محافظه­کاری وجود ندارد.