مطالعه آزمایشگاهی پدیده آبشستگی موضعی در اطراف گروه پایه پل

Abstract

هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی حداکثر عمق آبشستگی در شرایط آب زلال در اطراف پایه‌های قرار گرفته در گروه‌پایه‌های دو تایی و سه تایی با چیدمان خطی در شرایط تغییرات فاصله بین پایه‌ها و تغییرات زاویه برخورد جریان است. فاصله بین پایه‌ها (G) از 2 برابر تا 10 برابر قطر پایه (D) و همچنین زاویه برخورد جریان به پایه‌ها از 0 تا 90 درجه متغیر بوده است. نتایج آزمایشات نشان داد که در چیدمان دو پایه حداکثر عمق آبشستگی اطراف پایه اول و دوم با افزایش فاصله بین پایهها ابتدا افزایش یافته و سپس کاهش مییابد. به طوریکه حداکثر عمق آبشستگی پایه اول 19/1 برابر آبشستگی تک پایه و در فاصله 5D و همچنین حداکثر عمق آبشستگی پایه دوم 09/1 برابر آبشستگی تک پایه و در فاصله 4D رخ میدهد. همچنین با افزایش زاویه برخورد جریان از 0 تا 90 درجه عمق آبشستگی اطراف پایه دوم به میزان 14 درصد افزایش مییابد. در چیدمان سه پایه حداکثر عمق آبشستگی اطراف پایه اول و دوم با افزایش فاصله بین پایهها ابتدا افزایش یافته و سپس کاهش مییابد. به طوریکه حداکثر عمق آبشستگی پایه اول 18/1 برابر آبشستگی تک پایه و در فاصله 4D و همچنین حداکثر عمق آبشستگی پایه دوم 07/1 برابر آبشستگی تک پایه و در فاصله 5D رخ میدهد. حداکثر عمق آبشستگی در اطراف پایه سوم 86/0 برابر آبشستگی تک پایه و در فاصله 6D رخ می دهد.