بهبود خاصیت عایق‌بندی اندود کاهگل با استفاده از بنتونیت و کائولن میکرونیزه

Abstract

کاهگل یکی از قدیمی­ترین ملات‌های سنتی ایران است که قابلیت­ها و تجربیات استفاده از آن در طول تاریخ، نشان‌دهنده آن است که می‌توان از آن، به عنوان یک پوشش مناسب برای حفاظت ساختارهای معماری خاکی استفاده نمود ولی لزوم تجدید دائمی آن، پس از هر بار فرسایش در مقابل بارندگی، حکایت از ناپایداری آن در مقابل رطوبت دارد؛ بنابراین یافتن روشهای علمی مناسب به منظور افزایش دوام و طول عمر مفید اندود کاهگل، بسیار ضروری به نظر می‌رسد. بررسی تاثیر بنتونیت و کائولن میکرونیزه در ترکیب با ملات کاهگل به منظور افزایش دوام آن، نشان داد که با استفاده از کائولن تا 82 درصد و با بنتونیت تا 121 درصد می‌توان ضریب نفوذپذیری کاهگل را کاهش داد. به علاوه، کائولن و بنتونیت میکرونیزه، مقاومت فشاری کاهگل را نسبت به نمونه‌های شاهد به ترتیب تا 39 و 33 درصد ارتقا می‌دهد. ارزیابی میزان دوام نمونه‌های آزمایشگاهی تحت بارش مصنوعی با دستگاه شبیه‌ساز باران نشان داد که استفاده از 3 درصد وزنی کائولن میکرونیزه، میزان هدر رفت ماده جامد نمونه‌ها را حداقل تا 7/16 درصد و حداکثر تا 4/31 درصد کاهش و دوام آنها را در مقابل فرسایش ناشی از بارندگی افزایش می‌دهد. این مطالعات همچنین بیانگر آن است که با کاهش اندازه ذرات ماده افزودنی، میزان تاثیر مثبت آنها نیز در بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی ملات کاهگل افزایش می‌یابد.