نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسعیدی, محسنfa_IR
dc.contributor.authorعابسی, عزیرfa_IR
dc.contributor.authorجمشیدی, احمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T05:08:42Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T05:08:42Z
dc.date.available1399-07-09T05:08:42Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T05:08:42Z
dc.date.issued2010-05-22en_US
dc.date.issued1389-03-01fa_IR
dc.identifier.citationسعیدی, محسن, عابسی, عزیر, جمشیدی, احمد. (1389). ارزیابی آلودگی فلزات سنگین و آلاینده‌های نفتی در رسوبات سطحی جنوب شرقی دریای خزر با استفاده از شاخص‌های موجود. محیط شناسی, 36(53)fa_IR
dc.identifier.issn1025-8620
dc.identifier.issn2345-6922
dc.identifier.urihttps://jes.ut.ac.ir/article_21482.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/275982
dc.description.abstractدریای خزر به عنوان بزرگ‌ترین دریاچة دنیا به دلیل دارا بودن خط ساحلی بسیار طویل و وجود مناطق جمعیتی، شهری، صنعتی و کشاورزی بسیار در مجاورت خود، همواره از منظر زیست‌محیطی تحت فشارها و تهدیدات شدیدی قرار داشته است. با توجه به وجود منابع آلودگی متعدد و آثار نامطلوب آلاینده‌ها بر کیفیت زندگی و حیات گونه‌های آبزی ساکن دریا و سلامتی حاشیه‌نشینان و بهره‌برداران این دریا، بررسی وضعیت آلودگی رسوبات به عنوان دریافت‌کنندة نهایی آلاینده‌ها در محیط‌های آبی همواره مورد توجه بوده است. در این تحقیق منطقه‌ای وسیع در محدودة مرزهای آبی استان گلستان و مازندارن از منظر آلودگی عمومی رسوبات به آلاینده‌های نفتی و فلزات سنگین مورد بررسی قرار گرفته است. غلظت فلزات سنگین در رسوبات سطحی ریزدانه مورد بررسی در این منطقه گویای غلظت به‌نسبت بالا، اما غیرآلوده نیکل ( 35-67)، مس ( 15-50)، روی ( 56-104)، وانادیم ( 90-140) و کرم ( 60-92) در سطح منطقه و آلودگی کم تا متوسط مناطق غربی و مرکزی استان مازندارن به دو فلز قلع ( 3-4) و سرب ( 22-25) است. بررسی نتایج نمونه‌برداری‌های انجام شده همچنین نشان دهندة تغییرات میزان غلظت PAHs در رسوبات نمونه‌برداری شده از 150 تا 1600 میلی‌گرم در کیلوگرم است. غلظت بیشتر PAHs در این ناحیه مربوط به سواحل ساری تا چالوس است به شکلی که می‌توان رسوبات این منطقه را در حد کم تا متوسط آلوده دانست. نمونه‌برداری‌های انجام شده در مطالعة حاضر همچنین نشان‌دهندة آلودگی نسبی سواحل مجاور محمودآباد تا تنکابن به مجموعه هیدروکربن‌های نفتی (TPH) است، در حالی‌که سایر مناطق با غلظت‌های کمتر کاملأ غیرآلوده تشخیص داده شده‌اند.fa_IR
dc.format.extent1366
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمحیط شناسیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Environmental Studiesen_US
dc.subjectآلودگی نفتیfa_IR
dc.subjectدریاچة خزرfa_IR
dc.subjectشاخص انباشت ژئوشیمیاییfa_IR
dc.subjectضریب غنی‌سازیfa_IR
dc.subjectفلزات سنگینfa_IR
dc.titleارزیابی آلودگی فلزات سنگین و آلاینده‌های نفتی در رسوبات سطحی جنوب شرقی دریای خزر با استفاده از شاخص‌های موجودfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.department- دانشیار گروه آب و محیط زیست، دانشکدة مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری گروه آب و محیط زیست، دانشکدة مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری گروه آب و محیط زیست، دانشکدة مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهرانfa_IR
dc.citation.volume36
dc.citation.issue53


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد