ارزیابی آلودگی صدا در شهر خرم‌آباد به منظور ارائة راهکارهای اجرایی جهت کنترل و کاهش آن

Abstract

در این مطالعه 38 ایستگاه به منظور بررسی و اندازه‌گیری میزان تراز صدا در شبانه روز در منطقة مورد مطالعه انتخاب شد و نمونه‌برداری‌ها در اواسط بهار و تابستان 1386و در هر فصل، یک هفته صورت پذیرفت. اندازه گیری‌ها به صورت روزانه (7صبح الی 10 شب) و شبانه (10شب الی 7 صبح) بودند. مشخصه‌های اندازه‌گیری شده صدا در ایستگاههای نمونه‌برداری Leq,Lmax,Lmin وSpl بودند، سپس با استفاده از فرمول Ldn TNI, LN ,(L1, L10, L50, L90), ‌نیز محاسبه شد. میانگین تراز معادل صوت به‌دست آمده از ایستگاههای نمونه‌برداری با مقادیراستاندارد صدای ایران مقایسه شدند، که در تمامی ایستگاهها این مقادیر بیش از حدود استاندارد ایران بود. مشخصه‌های صدای اندازه‌گیری شده در بهار و تابستان و همچنین در هر فصل به صورت جداگانه در روز و شب، همچنین ایستگاههای نمونه‌برداری به تفکیک سه منطقه شهرداری از لحاظ مشخصه‌های مذکور تجزیه و تحلیل آماری شدند. از نتایج مهم این تحقیق، تهیة نقشه‌های همترازی صدا برای مشخصه‌های بالا در هر دو فصل است که مناطق بحرانی از لحاظ آلودگی صدا در نقشه‌های مذکور مشخص شد. علاوه بر این 500 پرسشنامه بین افراد توزیع شد، نتایج آنالیز آماری پرسشنامه‌های صدا مشخص کرد، بین متغیر گروه مردان و بروز عصبانیت و بین متغیر گروه زنان و متغیر بروز سردرد ناشی از سر و صدای ناشی از ترافیک در هر دو فصل رابطة معنی‌داری وجود دارد، ولی بین گروههای مختلف سنی و از خواب پریدن، شاخص‌های نارضایتی، یا آزردگی مانند وجود تمرکز حواس، تداخل گفت‌وگو، بروز عصبانیت، بروز سردرد و بروز هیجان ارتباط معنی‌دار‌ی مشاهده نشد. در پایان با توجه به نتایج حاصل از اندازه‌گیری و مقایسة آن با مقادیر استاندارد، نتایج حاصل از پرسشنامه‌های سلامت و روش‌هایی که در سایر کشورها استفاده‌ شده، راهکارهای مناسب ارائه شد. از جمله این راهکارها پیشنهاد تعریض بعضی خیابان‌ها بود که با نظر کارشناسان و بررسی موارد اصولی صورت گرفت