پهنه بندی مناطق مناسب برای تغذیه مصنوعی دردشت ورامین به کمک GIS و سامانه پشتیبانی تصمیم گیری (DSS)

Abstract

تعیین مناطق مناسب برای تغذیة مصنوعی از اهمیت بسیاری برخوردار است و لازم است با دقت کافی انجام شود. به علت وجود مشخصه های متعدد مؤثر در مکان یابی و نیاز به بررسی توأم معیارهای ارزیابی شده و تغییرات مداوم آنها، نیاز به سامانه های اطلاعات جغرافیایی ابزاری کارامد برای مدیریت و استفاده داده های مکانی در این زمینه است. در این تحقیق، پنج عامل مقدار شیب، نفوذپذیری سطحی، ضخامت آبرفت، توانایی انتقال آب در آبرفت و کیفیت آبرفت به عنوان عوامل مؤثر در مکان یابی مناطق مستعد تغذیة مصنوعی در دشت ورامین مشخص شد. پس از تهیة لایه های مورد نظر، این لایه ها در محیط GIS طبقه بندی شد و نقشه های آنها تهیه شد. در مرحلة بعد لایه ها با یکدیگر قطع داده شدند و نتایج آن به صورت جدول به دست آمد. سپس به کمک سامانة پشتیبانی تصمیم گیری(DSS)، برای حالات مختلف به وجود آمده تصمیم گیری شد. اطلاعات به دست آمده مجدداً وارد محیط GISشد و نقشه ای که تناسب نواحی از دیدگاه تغذیه مصنوعی را نشان می دهد، ارائه شد. چهار کلاس خیلی مناسب، مناسب، متوسط و نامناسب برای تفکیک کلاس های تناسب در نظر گرفته شد.نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که حدود 7 درصد از دشت ورامین برای تغذیة مصنوعی مناسب است.