کنترل جمعیت کنه زنگ مرکبات بدون کاربرد کنه‌کش‌های آلوده کننده محیط زیست

Abstract

آلودگی محیط زیست شمال کشور ایران به دلیل استفاده بی رویه از سموم برای سلامتی مردم نگران کننده است . از آنجا که کنه کش‌های آلوده کنندة محیط زیست در باغات شمال کشور کاربرد زیاد و خطرآفرینی دارد، بنابراین در این تحقیق به منظور به‌کارگیری روش‌های کنترل تلفیقی آفات ((IPM، میزان مصرف و غلظت‌های مختلف روغن معدنی و محاسبة LC50 و LC90برای مبارزه با کنه نقره‌ای که یکی از آفات اصلی و مهم مرکبات در این خطه است مورد مطالعه قرار گرفت. تیمارها در آزمایشگاه به سه روش شامل: غوطه وری میوه در داخل تیمار، پاشیدن به‌وسیله برج سمپاش و سمپاش پشتی به کار برده شدند. تجزیه و تحلیل داده ها، محاسبات اولیه با استفاده از پروبیت و برنامة رایانه‌ای P/PROBAN صورت گرفت . میزان LC50 و LC90 در شرایط استفاده از سمپاش پشتی به ترتیب شامل 37/0 و 74/0 درصد محاسبه شد. با توجه به میزان LC90 و محدودة غلظت مصرفی آن (% 94/0 و % 65/0( می‌توان غلظت 8/0 درصد روغن معدنی را برای کنترل آفت مذکور توصیه کرد. 474/1= ?2نشان دهندة این‌است‌که کنه زنگ مرکبات نسبت به روغن معدنی، هموژن‌های حساس هستند. همچنین نتایج به‌دست آمده مبین‌این‌است که کنه زنگ مرکبات در برابر مقادیر بسیار کم روغن معدنی بسیار حساس و تأثیر پذیر است. بطور کلی به نظر می‌رسد بتوان با کاربرد این روش ضمن حذف تعدادی از سموم آلوده کنندة محیط زیست جمعیت این آفت را کنترل کرد.