پالایش خاک‌های آلوده به بنزین در محیط‌های شهری با استفاده از روش واجذبی حرارتی

Abstract

نشت بنزین و آلودگی خاک ناشی از آن به علت ارتباط مستقیم خاک با آب‌های زیرزمینی، منبعی برای آلودگی آب ‌و اتمسفر مجاور آن شده است و تهدیدی جدی برای سلامتی انسان‌ها به شمار می‌آید. در این تحقیق، خاک نمونه از اطراف پالایشگاه تهران جمع‌آوری و در غلظت‌های <em>ppm</em><em> 4000</em> و <em>ppm</em><em> 10000 </em>با بنزین آنالیز شد. به منظور بررسی اثر دما و زمان ماند در غلظت بنزین در خاک از روش واجذبی حرارتی با دمای پایین (LTTD) در دماهای 90، 110 و 150 درجۀ سلسیوس و زمان‌های ماند 10، 20 و 25 دقیقه استفاده شد. پس از انجام آزمایش‌ها نمونه‌ها از طریق دستگاه کروماتوگرافی گازی آنالیز شدند. نتایج آنالیز نمونه‌ها نشان داد که حداکثر درصد حذف آلاینده از خاک 5/94 درصد برای نمونه‌هایی با غلظت <em>ppm</em><em> 4000</em> در دمای 150 درجۀ سلسیوس و زمان ماند 25 دقیقه به دست آمد. همچنین، نتایج آزمایش‌ها حاکی از این بود که افزایش دما و درجۀ حرارت موجب افزایش حذف بنزین از نمونه‌های خاک شد. با توجه به درصد‌های بالای حذف بنزین از نمونه‌های آزمایش‌شده می‌توان نتیجه‌ گرفت که پالایش خاک به طریق واجذبی حرارتی روشی مؤثر برای حذف هیدروکربن‌های نفتی از قبیل بنزین برای خاک‌های آلوده به شمار می‌آید.