نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorپورخباز, حمیدرضاfa_IR
dc.contributor.authorجوانمردی, سعیدهfa_IR
dc.contributor.authorیاوری, احمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorفرجی سبکبار, حسنعلیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T05:05:59Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T05:06:00Z
dc.date.available1399-07-09T05:05:59Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T05:06:00Z
dc.date.issued2013-09-23en_US
dc.date.issued1392-07-01fa_IR
dc.date.submitted2012-09-15en_US
dc.date.submitted1391-06-25fa_IR
dc.identifier.citationپورخباز, حمیدرضا, جوانمردی, سعیده, یاوری, احمدرضا, فرجی سبکبار, حسنعلی. (1392). کاربرد روش تصمیم‌گیری چند‌معیاره و مدل تلفیقی ANP-DEMATEL در آنالیز تناسب اراضی کشاورزی (مطالعۀ موردی: دشت قزوین). محیط شناسی, 39(3), 151-164. doi: 10.22059/jes.2013.35899fa_IR
dc.identifier.issn1025-8620
dc.identifier.issn2345-6922
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jes.2013.35899
dc.identifier.urihttps://jes.ut.ac.ir/article_35899.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/275052
dc.description.abstractتغییر شکل نواحی پیرامون شهرها، به علت روند توسعۀ بی‌رویۀ شهر باعث کاهش اراضی کشاورزی حاشیه می‌شود. در بخش کشاورزی، اهداف پایدار معمولاً شامل حفظ یا افزایش محیط طبیعی، تهیۀ نیازهای غذایی انسان، زیست‌پذیری (رشد) اقتصادی و رفاه اجتماعی می‌شود. از آنجا که، کشاورزی آثار زیست‌محیطی بزرگی در نواحی حاشیۀ شهرها دارد، ارزیابی اراضی کشاورزی ضروری به نظر می‌رسد. بنابراین، آنالیز تناسب اراضی کشاورزی (ALSA) شرط لازم بهره‌برداری از منابع اراضی برای تولید پایدار کشاورزی است. روند توسعۀ شهرنشینی روزافزون و رشد بی‌رویۀ دشت قزوین طی سال‌های اخیر و در حال حاضر، و به تبع آن توسعۀ فیزیکی ناموزون شهر، همچنین اهمیت منطقه از لحاظ توان‌های بالقوۀ کشاورزی و عوامل مورد نیاز این کاربری در منطقه، تعیین قسمت‌های بالقوۀ اراضی کشاورزی را ایجاب می‌کند. این تحقیق، کاربرد روش تلفیقی تصمیم‌گیری چند‌معیاره و مدل ANP-DEMATEL را در ارزیابی اراضی کشاورزی پیرامون شهرها بیان می‌کند. بر اساس مدل اکولوژیک حرفی ایران، داده‌های شیب، اقلیم، خصوصیات خاک، دبی آب و تراکم پوشش گیاهی به‌منزلۀ معیارهای اصلی تأثیرگذار در کاربری کشاورزی انتخاب شدند. سپس در قالب یک مدل، به کمک تصمیم‌گیری چند‌معیاره (MCDM) و با استفاده از فرایند تحلیل شبکه‌ای و DEMATEL، لایه‌های مذکور به روش وزن‌دهی ساده (SAW) در محیط ‌نرم‌افزار ArcGIS 9.3 تلفیق شدند و ارزیابی شکل گرفت. نتایج نشان داد که در منطقۀ مطالعاتی شش طبقۀ کاربری کشاورزی وجود دارد، به طوری که بخش‌های شمالی برای توسعۀ کشاورزی نامناسب‌اند. در هر صورت، نقشه‌ها مشخص کرد که مجموع مساحت پلی گون‌های مناطق بسیار مناسب تا متوسط کشاورزی 20/98598 هکتار است. در واقع، این مدل جدید با ترکیب روش‌های مختلف، راه‌حل مؤثری را برای کمک به تصمیم‌گیری گروهی ارزیابان ارائه داد و از این طریق وزن نهایی معیارهای مؤثر در کاربری کشاورزی مشخص شد.fa_IR
dc.format.extent924
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمحیط شناسیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Environmental Studiesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jes.2013.35899
dc.subjectفرایند تحلیل شبکه‌ایfa_IR
dc.subjectDEMATELfa_IR
dc.subjectروش وزن‌دهی سادهfa_IR
dc.subjectکاربری کشاورزیfa_IR
dc.subjectآمایش سرزمینfa_IR
dc.titleکاربرد روش تصمیم‌گیری چند‌معیاره و مدل تلفیقی ANP-DEMATEL در آنالیز تناسب اراضی کشاورزی (مطالعۀ موردی: دشت قزوین)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهانfa_IR
dc.contributor.departmentدانش آموخته کارشناسی ارشد برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه کارتوگرافی، دانشکدهجغرافیا دانشگاه تهرانfa_IR
dc.citation.volume39
dc.citation.issue3
dc.citation.spage151
dc.citation.epage164


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد