اثر نانوذرات آهن صفر بر حذف ترکیبات آلی فرار از هوا با استفاده از بستر زئولیت اصلاح‌شده

Abstract

ترکیبات آلی فرار از جمله آلاینده‌های مضر برای سلامتی بشر و محیط‌‌‌زیست شناخته شده و برخی از آن‌ها عوارضی مانند سرطان‌زایی و جهش‌زایی را نشان داده‌اند. از این رو امروزه این ترکیبات کاربردهای متعددی در محیط زندگی انسان و صنعت دارند، کنترل آلودگی محیط زندگی به این ترکیبات ضرورت یافته است. در این تحقیق استفاده از نانوذرات آهن صفر بر کارایی حذف ترکیبات آلی فرار در بستر زئولیت طبیعی بررسی شد. زئولیت کلینوپتیلولیت پس از اصلاح اسیدی به‌‌منزلۀ بستر استفاده و با نانوذرات آهن صفر با گسترۀ اندازۀ 30-60 نانومتر پوشش داده شد. ترکیبات BTX شامل بنزن، تولوئن و زایلن‌ها به‌منزلۀ شاخص ترکیبات آلی فرار به کار برده شدند. نتایج به‌دست‌آمده نشان‌دهندۀ تفاوت معنی‌دار در میزان حذف آلاینده‌ها با و بدون استفاده از نانوذرات آهن بود (008/0 <em>P-v</em>=)، به طوری که میانگین حذف در زئولیت بدون نانوذره 84/24± 31/43 و در زئولیت حاوی نانوذرات 3/1±83/83 درصد بود. استفاده از نانوذرات آهن موجب تجزیۀ کامل‌تر ترکیبات آلی فرار در این مطالعه شد و بازده تجزیۀ کامل 82/57 درصد به دست آمد. طبق نتایج، استفاده از نانو‌ذرات آهن کارایی حذف ترکیبات آلی فرار در زئولیت را افزایش داده است و موجب تجزیۀ مقدار بیشتری از آلاینده‌ها در واحد حجم زئولیت می‌شود به طوری که مقدار آلاینده‌هایی را که به طور کامل به دی اکسید کربن تبدیل می‌شوند افزایش می‌دهد.