تاثیر تراکم و سنین مختلف پورگی شته Aphis gossypii (Hemiptera: Aphididae)بر دوره رشدی و میزان تغذیه‌ لارو مگس Episyrphus balteatus (Diptera: Syrphidae) در شرایط گلخانه

Abstract

بدیهی است چندین حشره شته­خوار مانند شکارگرها و پارازیتوئیدها پاسخ مثبتی به گیاهان آلوده به شته نشان می­دهند. در این مطالعه اثر تراکم­های مختلف (40، 60، 80 و 100) و سنین پورگی (1، 2، 3 و 4) شته­ی<em>Aphis gossypii</em> Glover (Hemiptera: Aphididae) به عنوان طعمه، بر دوره‌های رشدی و نرخ تغذیه­ی لارو مگس شته­خوار سیرفیده <em>Episyrphus balteatus </em>DeGeer (Diptera: Syrphidae)، روی برگ­های گیاه خیار مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در شرایط گلخانه­ای (5 ±22 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 10 ±55 درصد و دوره نوری 14 ساعت روشنایی و 10 ساعت تاریکی) با 10 تکرار انجام شد. تراکم­های مختلف طعمه اثر قابل توجهی بر میزان تغذیه شکارگر داشتند. مطالعه ما نشان داد که تراکم کم تر و کیفیت پایین طعمه، موجب تلفات زیاد لاروهای شکارگر می­شود. از سوی دیگر، نشان داده شد که تغذیه از سنین پورگی بالاتر (3 و 4) و تراکم بالاتر شکار (80 و 100 شکار در روز) باعث کوتاه­تر شدن دوره رشد مگس <em>E. balteatus</em> شد. لاروهای تغذیه کرده از تراکم­های 40 و 60 شکار، با وجود تغذیه از پوره­های سنین بالاتر، موفق به تکمیل دوره­ لاروی خود نشدند. نتیجه­گیری شد که تراکم­های بالاتر (80 و 100 طعمه) برای رشد لاروهای شکارگر بسیار مناسب بوده و طول دوره رشد لارو مگس <em>E. balteatus</em>را به طور معنی­داری کاهش می­دهند. این یافته‌ها، شواهد بیش‌تری را ارائه داد که مگس <em>E. balteatus</em> ظرفیت بالایی در شکار شته­ها داشته و در نتیجه می­تواند به عنوان یک عامل بیوکنترل برای شته <em>A. gossypii</em> مورد استفاده قرار گیرد.