حذف موثر آلاینده های فلزی از پسماند رادیواکتیو به وسیله جاذب بیوپلیمری تولید شده توسط باکتری بومی باسیلوس 1390.IRL

Abstract

<span style="font-size: 10pt;" lang="FA">در این تحقیق که با هدف حذف آلاینده های سمی از پسماندهای رادیواکتیو انجام گرفت، با مطالعه مناطق مختلف، موفق به جداسازی یک گونه باکتری بومی در ایران شده که قادر به تولید یکنوع پلیمر خارج سلولی به مقدار زیاد می باشد. این اگزوپلیمر خاصیت ژل مانند داشته و نقش اصلی و اساسی را در جذب فلزات ایفا می کند به طوری که میزان جذف فلز فقط با ترشح این ماده افزایش می یابد. نتایج آزمایشات نشان داد که میزان جذب اورانیوم و کادمیوم توسط ذی توده باکتری مورد مطالعه به طور متوسط بین </span><span style="font-size: 10pt;" dir="ltr">800-500 mg</span><span style="font-size: 10pt;" lang="FA"> میلی گرم اورانیوم و حدود 800 کادمیوم ملی گرم در هر گرم وزن خشک می باشد. این مقدار در مقایسه با سایر نتایج قابل توجه بوده و بعد از باکتری </span><span style="font-size: 10pt;" dir="ltr">Citrobacter sp</span><span style="font-size: 10pt;" lang="FA">، به عنوان دومین میکروارگانیسم در دنیا گزارش می شود. ارزیابی میزان حذف رادیونوکلیدها و فلزات سمی از پسماند در بیوراکتور، نشان داد که این سیتسم قادر به حذف اورانیوم، کادمیوم، سرب، نقره و نیکل به ترتیب به میزان 99<، 99، 90، 72 و 57% از پسماند می باشد. افزایش کلرید کلسیم نقش بسیار موثری در تشکیل فلوک های پلیمری و افزایش سرعت ته نشینی آن ها در داخل راکتور دارد. نتیجه گیری این که از این بیوپلیمر در عمل می توان هم به صورت یک بیورزین و هم به عنوان یک راسب ساز زیستی </span><span style="font-size: 10pt;" dir="ltr">(Bio-percipitator)</span><span style="font-size: 10pt;" lang="FA"> پسماندهای هسته ای استفاده نمود.</span>