بررسی توسعه پایدار حمل‌ونقل در ایران با استفاده از تحلیل چندهدفی

Abstract

<em>در تمامی جوامع، رشد و توسعه</em><em>­</em><em>ای که بدون محدودیت و لجام گسیخته باشد، تبعات منفی به دنبال خواهد داشت. توسعه پایدار در حقیقت پاسخی برای مقابله با این اثرات منفی است. توسعه پایدار ابعاد گسترده</em><em>­</em><em>ای دارد و بسیاری از جوانب زندگی بشر را در بر می‌گیرد. توجه به حمل‌ونقل به عنوان یک جزء لاینفک از زندگی انسان و به دلیل اندرکنش همه جانبه‌ای که با ابعاد کلیدی جامعه دارد، در بسیاری از پژوهش‌هایی که در زمینه پایداری انجام گرفته، ظاهر شده است. توسعه پایدار حمل‌ونقل را می‌توان دارای سه بعد اصلی دانست که شامل ابعاد اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی است. یک دیدگاه شرط رسیدن به توسعه پایدار حمل‌ونقل را برقراری تعادل و هماهنگی بین این ابعاد می‌داند. هر کدام از این ابعاد در تاثیر متقابل با حمل‌ونقل هستند که در این مقاله به نحوه این ارتباط اشاره شده است.</em><em> </em><em>به دلیل این که توسعه پایدار پدیده­ای کیفی است، تلاش‌های مختلفی در جهت کمی کردن این مفهوم صورت پذیرفته است. اما در میان این پژوهش‌ها، بررسی و تحقیق در مورد توسعه پایدار حمل‌ونقل در سطح ملی کم‌رنگ‌تر از بقیه به چشم می­خورد و یا صرفاً به صورت جزئی به آن پرداخته شده است. به همین علت در این مقاله سعی شده است که توسعه پایدار حمل‌ونقل به صورت کلی و در سطح ملی مورد بررسی قرار گیرد. در راستای نیل به این هدف، شاخص‌هایی تدوین شده و مدلی توسط روش تحلیل چندهدفی ارایه شده که در آن رتبه‌بندی شاخص‌ها و گزینه­ها بر اساس تحلیل حساسیت مشخص شده است.</em>