مقایسه احساس تنهایی در مادران دانش‌آموزان با ناتوانی‌های عصبی-تحولی

Abstract

<strong><em>زمینه و هدف</em></strong><em>:</em> <em>پژوهش‌ها نشان می‌دهند که احساس تنهایی والدین کودکان با ناتوانی بیشتر از والدین کودکان بدون ناتوانی است.</em><em> هدف پژوهش حاضر مقایسه احساس تنهایی در مادران دانش‌آموزان با ناتوانی‌های عصبی-تحولی (مادران دانش‌آموزان با اختلال‌ طیف اتیسم، مادران دانش‌آموزان با کم‌توانی‌ذهنی و مادران دانش‌آموزان با اختلال یادگیری ویژه) در شهر شیراز بود. </em> <strong><em>روش بررسی:</em></strong><em> روش </em><em>این </em><em>پژوهش علی-مقایسه‌ای بود. جامعه آماری شامل همه مادران دانش‌آموزان با ناتوانی‌های عصبی-تحولی دوره ابتدایی (مادران دانش‌آموزان با اختلال‌ طیف اتیسم، مادران دانش‌آموزان با کم‌توانی‌ذهنی و مادران دانش‌آموزان با اختلال یادگیری ویژه) شهر شیراز بود. حجم نمونه این پژوهش شامل 135 نفر از مادران کودکان با ناتوانی‌های عصبی-تحولی بودند و</em><em>روش نمونه‌گیری خوشه‌ای بود. به منظور سنجش احساس تنهایی از مقیاس احساس تنهایی دهشیری و همکاران استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس یک‌متغیره برای نمره کل احساس تنهایی و تحلیل واریانس چندمتغیره برای خرده‌مقیاس</em><em>‎</em><em>های احساس تنهایی استفاده شد.</em> <em> <strong>یافته‌ها:</strong> نتایج نشان داد که از نظر احساس تنهایی تفاوت معنی‌داری </em><em>بین مادران کودکان دارای کم‌توانی‌ذهنی</em><em> با مادران کودکان دارای اختلال یادگیری ویژه وجود داشت (005/0</em><em>=</em><em> P</em><em>).</em><em>از نظر خرده‌مقیاس‌های احساس تنهایی، فقط در احساس تنهایی ناشی از ارتباط با دوستان، مادران کودکان دارای اختلال یادگیری ویژه با هر دو گروه مادران کودکان دارای کم‌توانی‌ذهنی و مادران کودکان دارای اختلال‌ طیف اتیسم تفاوت معنی‌داری داشتند (016/0</em><em>=</em><em> P</em><em>).</em> <strong><em>نتیجه‌گیری:</em></strong><em> بنابراین طراحی و اجرای برنامه‌های پیشگیرانه و مداخله‌ای جهت بهبود احساس تنهایی مادران کودکان با ناتوانی‌های عصبی-تحولی به ویژه مادران کودکان با اختلال یادگیری ویژه ضروری است.</em>