بررسی ترکیبات اسانس و اثر ضدباکتریایی عصاره‌های آبی و متانولی گل میمونی اسکروفولاریا خراسانیکا بر برخی از پاتوژن‌های مهم غذایی در شرایط آزمایشگاهی

Abstract

گیاه <em>اسکروفولاریا خراسانیکا</em> (<em>khorassanica</em><em>Scrophularia</em>)از تیره گل میمون و گونه بومی ایران و خراسان است که اطلاعات کافی در مورد آنالیز اسانس و اثر ضد­­­­­­باکتریایی آن موجود نیست. با توجه به استفاده‌های درمانی محلی این گیاه و سایر گونه‌های آن، در این مطالعه ترکیبات اسانس و اثر عصاره‌های آبی و متانولی گیاه مذکور بر باکتری‌های <em>اشریشیاکولای</em>و <em>استافیلوکوکوس اورئوس</em> مورد بررسی قرار گرفت. عصاره‌ها به روش ماسراسیون و اسانس توسط تقطیر با آب تهیه گردیدند. ترکیب اسانس توسط GC/MS و حداقل غلظت مهاری (MIC) و حداقل غلظت کشندگی(MBC) با روش میکرودایلوشن براث اندازه‌گیری شد. در آنالیز اسانس 28 ترکیب شناسایی شد که در آن اجزای اصلی شامل 3،1- بیس(تری متیل سیلیل) بنزن (93/34%)، پاراسیمن (55/12%)، پالمتیک اسید (79/6%)، تیمول (22/6%)، لینالول (59/4%)، سوربیتول (87/1%)، کارواکرول (74/1%)، گاماترپینن (91/1%)، بتا-المن (03/1 %) و آلفاپینن (3/0 %) بود. نتایج نشان داد عصاره آبی گیاه دارای اثر ضدباکتری قوی‌تری نسبت به عصاره متانولی بود. همچنین هر دو عصاره آبی و متانولی <em>اسکروفولاریا خراسانیکا</em> دارای اثر بازدارندگی و کشندگی در غلظت‌های مورد بررسی بودند. حداقل غلظت بازدارندگی عصاره آبی علیه <em>اشریشیا کولای</em> و <em>استافیلوکوکوس اورئوس</em> به‌ترتیب 25/6 و mg/ml 5/12 و برای عصاره متانولی به ترتیب 25 و mg/ml5/12 تعیین شد. لذا می‌توان از این عصاره به‌عنوان عوامل ضدمیکروبی طبیعی استفاده نمود.