اثر سطوح مختلف پربیوتیک دیوارة سلولی مخمر Saccharomyces cerevisiae در رشد، بقا، بازماندگی و شاخص‌های خونی قزل‌آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss)

Abstract

این پژوهش به منظور ارزیابی تأثیر پربیوتیک دیوارة سلولی مخمر <em>Saccharomyces cerevisiae</em> به اختصار (YCW) در شاخص‌های رشد، تغذیه، درصد بازماندگی، شاخص‌های خونی قزل‌آلای رنگین‌کمان (<em>Oncorhynchus mykiss</em>) بررسی شد. تعداد 600 قطعه قزل‌آلا با وزن متوسط (1±20) گرم به 4 تیمار و 3 تکرار (در هر تکرار 50 قطعه ماهی) تقسیم شدند. تیمارهای 1،2، 3 و 4 به ترتیب با جیره‌های حاوی 0، 5/0، 5/1 و 5/2 گرم پربیوتیک دیوارة سلولی مخمر <em>Saccharomyces cerevisiae</em> به مدت 60 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد وزن بدن قزل‌آلای رنگین‌کمان در تیمار شاهد (تیمار 1)، تیمار 2، تیمار 3 و تیمار 4 به ترتیب 35/0±70/48،30/0±60/50،20/0±40/52،15/0±30/52 گرم بود. بالاترین میزان وزن بدن در دورة 60 روز پرورش در تیمار 3 مشاهده شد که نسبت به تیمار شاهد دارای اختلاف معنی‌دار بود، اما با تیمار 5/2 گرم اختلاف معنی‌دار نداشت (05/ 0P>). طول بدن قزل‌آلای رنگین‌کمان در تیمار شاهد (تیمار 1)، تیمار 2، تیمار 3 و تیمار 4 به ترتیب 05/0±1/16،03/0±4/16، 03/0±8/16، 05/0±7/16 سانتی‌متر بود. به طوری که در دورة پرورش مقادیر مختلف 5/0، 5/1 و 5/2 گرم پربیوتیک دیوارة سلولی مخمر <em>Saccharomyces cerevisiae</em> اختلاف معنی‌داری بین تیمار شاهد و تیمارهای 5/0، 5/1 و 5/2 گرم در کیلوگرم جیرة غذایی تأثیری در طول ماهیان پرورشی مشاهده شد (05/0P<) و فقط بین تیمار 5/1 و 5/2 گرم با هم اختلاف معنی‌دار مشاهده نشد (05/0P>). افزودن پربیوتیک دیوارة سلولی مخمر <em>Saccharomyces cerevisiae</em> به جیرة غذایی ماهیان انگشت‌قد قزل‌آلای رنگین‌کمان تأثیری در افزایش درصد بازماندگی نداشته است. در این تحقیق پربیوتیک دیوارة سلولی مخمر <em>Saccharomyces cerevisiae</em> با این‌که در تعداد فاکتورهای خونی شامل گلبول‌های قرمز (RBC) و هماتوکریت (HCT) تأثیر نداشت (05/0P>)، ولی در میزان هموگلوبین و اندیس‌های گلبولی نمونه‌های قزل‌آلای رنگین‌کمان در تیمارهای مختلف آزمایشی تفاوت معنی‌داری مشاهده شد (05/0P<). همچنین همة شاخص‌های رشد در تیمارهای تغذیه‌شده با پربیوتیک دیوارة سلولی مخمر <em>Saccharomyces cerevisiae</em> با تیمار شاهد تفاوت معنی‌دار داشتند (05/0P<) و باعث بهبود این شاخص‌ها نسبت به تیمار شاهد شدند.