ساختار ژنتیکی جمعیت سگماهی جویباری (Turcinoemacheilus kossiwigi Banarescu and Nalbant, 1964) در رودخانة بریم (کهگیلویه و بویراحمد) و خیرآباد (خوزستان) با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره
(ندگان)پدیدآور
عسکری, قاسمکلنگی میاندره, حامدشعبانی, علینوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
از شش جایگاه ریزماهوارة IC228، IC434، IC720، Bbar3، Bbar7 و Bbar8 به منظور بررسی تنوع ژنتیکی و ساختار جمعیتی ماهی Turcinoemacheilus kossiwigi، در دو رودخانة بریم و خیرآباد، استفاده شد. در مجموع، تعداد 60 نمونه (30 نمونه برای هر رودخانه) استفاده و تعداد 125 الل با متوسط 4/10 الل برای هر لوکوس محاسبه شد. به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد الل مشاهدهشده 17 و 6 عدد برای جمعیت رودخانة بریم بود. میانگین هتروزایگوسیتی مشاهدهشده (Ho) و مورد انتظار (He) به ترتیب 467/0 و 843/0 بود. 10 جایگاه ژنی انحراف معنیداری را از تعادل هاردی – واینبرگ نشان داد. نتایج Fst (036/0) و Rst (341/0) تمایز ژنتیکی پایینی را در بین مناطق نشان میدهد. آنالیز واریانس مولکولی فقط 3 درصد تنوع را در بین جمعیتها نشان داد. بر اساس نتایج، محافظت و بازسازی زیستگاهها میتواند به افزایش اندازة جمعیت و کاهش خطر آسیبپذیری این گونه در آینده کمک کند.
کلید واژگان
بریمتنوع ژنتیکی
خیرآباد
ریزماهواره
Turcinoemacheilus kossiwigi
اکولوژی آبزیان
ژنتیک آبزیان
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2014-06-221393-04-01
ناشر
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهرانسازمان پدید آورنده
دانشجوی دکترا، گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی منابع طبیعی گرگان.عضو هیئت علمی، گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
عضو هیئت علمی، گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان.
شاپا
2008-57292423-7809




