اثر سطوح مختلف زئولیت نانو ساختار بر مسمومیت مزمن تجربی با آفلاتوکسین B1 موجود در جیره غذایی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) و ارزیابی شاخصهای رشد و فیزیولوژی

Abstract

به منظور بررسی میزان کاهش آفلاتوکسین B1 (AFB1) به واسطه کاربرد زئولیت نانو ساختار(NZ) در جیره‌ غذایی بچه ماهیان قزل‌آلا (<em>Oncorhynchus</em> <em>mykiss</em>)، یک آزمایش تغذیه‌ای طراحی و به مدت 56 روز اجرا شد. 270 ماهی با وزن میانگین 7/3 ± 23 گرم در 6 گروه شامل C (شاهد)، NZ0.5 (جیره پایه + 5/0 درصد NZ)، NZ1 (جیره پایه + 1 درصد NZ)، AF5 (جیره پایه + 5 میلی‌گرم AFB1)، AF5 NZ0.5 (جیره پایه + 5 میلی‌گرم AFB1 + 5/0 درصد NZ)، AF5 NZ1 (جیره پایه + 5 میلی‌گرم AFB1 + 1 درصد NZ) و با 3 تکرار تیماربندی و در 4 نوبت در شبانه روز بر حسب اشتهای ماهی غذادهی شدند. در پایان دوره آزمایش، اختلاف معنی‌داری در شاخصهای رشد مشاهده نشد. در تیمار AF5 NZ0.5 نسبت به تیمار NZ0.5 شاخص کبدی، میزان گلبول‌های سفید و نوتروفیل بطور معنی‌داری کاهش و میزان لنفوسیت افزایش یافت. از سوی دیگر، سطح ائوزینوفیل در تیمار NZ0.5 نسبت به تیمار AF5 از افزایش معنی‌دار برخوردار بود. در سایر فاکتورهای هماتولوژیک اختلاف معنی‌دار مشاهده نشد. مقدار پروتئین کل و آلبومین در تمام تیمارهای حاوی آفلاتوکسین نسبت به تیمارهای فاقد آفلاتوکسین و نیز مقدار گلوبولین در تیمار AF5 نسبت به تیمار شاهد بطور معنی‌دار کاهش یافت. افزایش معنی‌دار مقدار فسفر در تیمار NZ0.5 نسبت به تیمار C مشاهده شد. میزان سدیم، کلسیم و کلسترول در تیمارهای مختلف، اختلاف معنی‌داری نداشت. نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از زئولیت نانو ساختار به میزان 5/0 درصد جیره پایه در غذای بچه ماهیان قزل‌آلا، می‌تواند تا حد زیادی موجب کاهش اثرات منفی ناشی از آفلاتوکسین B1 شود.