مومنتوم "زمان بندی بالاترین قیمت 52 هفته": شواهدی از بورس اوراق بهادار تهران

Abstract

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی سودآوری استراتژی مومنتوم نوین مبتنی بر زمان وقوع بالاترین قیمت 52 هفته یعنی"زمان­بندی بالاترین قیمت52­هفته" و مقایسه آن با استراتژی شناخته‌شده"بالاترین قیمت52 هفته" است. بدین منظور نمونه‌ای متشکل از سهام شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از ابتدای فروردین سال 1381 تا پایان اسفند 1393 مورد بررسی قرار می‌گیرد. برای آزمون استراتژی‌های مذکور از دو رویکرد"تحلیل پرتفوی" و"مدل فاما-مک‌بث (1973)" استفاده می‌گردد. نتایج حاصله مؤید سودآوری استراتژی"زمان‌بندی بالاترین قیمت52­‌هفته" می‌باشد، حال ­آنکه پرتفوی برنده مبتنی بر استراتژی"بالاترین قیمت 52‌هفته" در مقایسه با همتای بازنده خود در استراتژی یادشده،نتوانست بازده بالاتری کسب نماید و لذا سودآوری استراتژی مذکور تایید نمی‌گردد. یافته‌های حاصله دال بر آن است که"زمان‌بندی بالاترین قیمت52­‌هفته" قادر است تغییرات بازده مقطعی را پیش‌بینی نماید اما این نکته در خصوص"بالاترین قیمت52هفته" صدق نمی‌کند. همچنین نتایج تحقیق نشان می‌دهد اثر متقابل دو استراتژی فوق، توان پیش‌بینی بازده سهم را بهبود می‌بخشد.