ارتباط بین خودتنظیمی هیجانی با کیفیت زندگی در نوجوانان و جوانان همزاد چندتایی

Abstract

<strong>مقدمه</strong><strong>:</strong> هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین خودتنظیمی هیجانی با کیفیت زندگی در نوجوانان و جوانان همزاد چندتایی است.<br /><strong>روش‌کار:</strong> جامعه آماری تحقیق حاضر، شامل تمامی دوقلوها و چندقلوهای دختر و پسری است که در گروه سنی 30-15 سال عضو جامعه همیار دوقلو هستند که 260 نفر از آنان به روش در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه‌های دشواری های تنظیم هیجانی و کیفیت زندگی SF36 بود. برای تحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد.<br /><strong>یافته‌ها:</strong> نتایج نشان داد ابعاد دشواری در تنظیم هیجانات از جمله عدم پذیرش پاسخ های هیجانی (r=-0.212)، دشواری دست زدن به رفتار هدفمند (304/0- =r)، فقدان آگاهی هیجانی (466/0- =r)، دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی (453/0- =r) و فقدان شفافیت هیجانی (600/0- =r) با نمره کیفیت زندگی همبستگی منفی و معنی‌دار دارد. یعنی با افزایش دشواری تنظیم هیجانی برای ابعاد ذکر شده کیفیت زندگی کاهش داشته است یا به عبارت دیگر با افزایش مهارت‌های تنظیم هیجانات کیفیت زندگی افزایش می‌یابد.<br /><strong>نتیجه‌گیری:</strong> نتایج حاصل از این پژوهش جهت آگاهی والدین از چگونگی مهارت‌های خودتنظیمی هیجانی بر کیفیت زندگی چندقلوها می‌تواند اثر مطلوبی داشته باشد و باعث آموزش الگوهای صحیح خودتنظیمی هیجانی چندقلوها شود. پیشنهاد می‌گردد کلاس‌های آموزشی و کارگاه‌های آموزشی هم برای والدین و هم برای فرزندان همزاد چندتایی در زمینه مهارت‌های خودتنظیمی هیجانی برگزار شود.