اثربخشی بازی‌درمانی شناختی-رفتاری بر انعطاف‌پذیری کودکان پرخاشگر

Abstract

<strong>مقدمه</strong><strong>:</strong> بازی­درمانی شناختی-رفتاری، با تلفیق روش­های مختلف بازی­درمانی با مدل شناختی – رفتاری به دنبال افزایش رفتارهای مطلوب و کاهش رفتارهای آسیب­رسان در کودکان است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی­درمانی شناختی – رفتاری بر انعطاف­پذیری کودکان پرخاشگر است.<br /> <strong>روش­کار:</strong> تعداد 20 کودک پرخاشگر 9-6 ساله شهر تهران بر اساس پرسشنامه علایم مرضی کودکان (CSI-4) انتخاب و به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. ابزار پژوهش، فرم رایانه­ای آزمون ویسکانسین بود که در مراحل پیش­آزمون و پس­آزمون، پس از دریافت 10 جلسه درمانی برای گروه آزمون در هر دو گروه اجرا شد.<br /> <strong>یافته­ها:</strong> بازی­درمانی شناختی- رفتاری گروهی تاثیر معنی­داری در کاهش پاسخ­های نادرست و خطای درجاماندگی و افزایش پاسخ­های درست دارد.<br /> <strong>نتیجه­گیری:</strong> بازی­درمانی گروهی شناختی-رفتاری سبب افزایش انعطاف­پذیری در کودکان پرخاشگر می­شود.