بررسی رابطه شوخ‌طبعی با دشواری در تنظیم هیجان و ناگویی هیجانی در دانشجویان

Abstract

<strong>مقدمه:</strong> شوخ‌طبعی، راهبردی مقابله­ای سازگارانه است که می­تواند به عنوان راهی برای کنار آمدن با استرس­های روزمره و برقراری ارتباط باشد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه شوخ‌طبعی با دشواری در تنظیم هیجان و ناگویی هیجانی در دانشجویان است.<br /> <strong>روش­کار:</strong> جامعه آماری این پژوهش همبستگی شامل دانشجویان دانشگاه خلیج فارس بوشهر بودند که از میان آن‌ها ۲۰۰ نفر به شیوه نمونه­گیری خوشه­ای انتخاب و به مقیاس شوخ‌طبعی (فرم25 سئوالی)، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (فرم 36 سئوالی) و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (فرم 20 سئوالی) پاسخ دادند. جهت تحلیل داده­ها از روش آماری رگرسیون چندمتغیره همزمان استفاده شد.<br /> <strong>یافته­ها:</strong> نتایج پژوهش نشان داد که بین شوخ‌طبعی با ناگویی هیجانی رابطه مثبت و معنی دار (۰۵/0=<em>P</em> ، 17/0- =r) وجود دارد اما بین شوخ‌طبعی و دشواری در تنظیم هیجان رابطه وجود ندارد (۰۵/0=<em>P</em> ، 08/0- =r) همچنین بین ناگویی هیجانی و دشواری در تنظیم هیجان نیز رابطه مثبت و معنی دار (۰1/0=<em>P</em> ، 19/0- =r) وجود دارد.<br /> <strong>نتیجه­گیری:</strong> بر اساس یافته­های پژوهش می­توان بر اهمیت موثر شوخ طبعی در کاهش دشواری هیجانی و ناگویی هیجانی نتیجه­گیری کرد.