ارزیابی اثربخشی بازی های رایانه ای بر میزان توجه مبتلایان به عقب ماندگی ذهنی

Abstract

هدف این تحقیق، ارزیابی اثربخشی بازی‌های رایانه‌ای بر میزان توجه افراد عقب‌مانده‌ی ذهنی بود. روش‌کار: مطالعه‌ی حاضر یک کارآزمایی بالینی کنترل شده بود که در سال 84-1383 انجام شد. دو مرکز از مراکز نگهداری افراد عقب‌مانده‌ی ذهنی در شهر تهران که حاضر به همکاری بودند، انتخاب شدند. یکی از مراکز به تصادف به عنوان گروه آزمون و مرکز دیگر به عنوان گروه شاهد و در هر مرکز تعداد 30 نفر به تصادف انتخاب شدند. برنامه‌ی بازی‌های رایانه‌ای طی 12 هفته 3 جلسه‌ای اجرا گردید. نمره‌ی توجه افراد با استفاده از ابزار<br clear="all" /> تولوز-پیرون در 3 مرحله‌ی قبل، بلافاصله بعد و 5 هفته بعد از مداخله محاسبه شد. برای مقایسه‌ی نمرات توجه در مراحل مختلف مداخله از آزمون<br clear="all" /> اندازه‌گیری تکراری استفاده شد. عملیات آماری با استفاده از SPSS نسخه‌ی 19 انجام شد. یافته ‌ها: بر اساس نتایج بلافاصله بعد از مداخله، میانگین نمره‌ی توجه افراد گروه آزمون 33/19 وگروه شاهد 09/9 بود و مداخله، تاثیر معنی‌داری در افزایش نمره‌ی توجه افراد داشت (001/0<em>P</em><، 7/13=F₁_{.3, 75.2}). هم‌چنین در گروه آزمون پس از 5 هفته از پایان مداخله، نمره‌ی توجه نسبت به بلافاصله بعد از مداخله کاهش یافت. نتیجه ‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، بازی‌های رایانه‌ای به مدت 35 جلسه می‌تواند نمره‌ی توجه افراد عقب‌مانده‌ی ذهنی را افزایش دهد، اما این نمره‌ی توجه 5 هفته بعد از مداخله رو به کاهش می‌رود. لذا این مداخله پایا نیست.