تغییرات در کیفیت زندگی و خستگی بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس پس از 8 هفته ورزش در آب

Abstract

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر 8 هفته ورزش در آب بر کیفیت زندگی و خستگی در زنان مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس در شهرستان اصفهان بود. روش‌کار: در این تحقیق نیمه‌تجربی، 21 نفر از زنان مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس نوع عودکننده-فروکش‌کننده مراجعه‌کننده به انجمن مولتیپل‌اسکلروزیس شهر اصفهان در سال 1388 به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (10 نفر) و شاهد (11 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمون در یک برنامه‌ی 8 هفته‌ای نظارت شده‌ی ورزش در آب (هر هفته 3 جلسه‌ی یک ساعته با شدت 50 تا 85 درصد ضربان قلب ذخیره‌ی بیشینه) شرکت کردند، در حالی‌که گروه شاهد به زندگی معمول خود ادامه دادند. کیفیت زندگی و خستگی به ترتیب با استفاده از پرسش‌نامه‌ی 54 سئوالی کیفیت زندگی نسخه‌ی ایرانی و مقیاس اصلاح شده‌ی خستگی در شرایط پایه و پایان هفته‌های چهارم و هشتم ارزیابی شدند. اطلاعات با استفاده ار تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: بهبود معنی‌داری در کیفیت زندگی و زیرمقیاس‌های آن (به جز عملکرد ذهنی و جنسی) در گروه آزمون در مقایسه با سطح پایه و گروه شاهد پس از 8 هفته آزمون دیده شد (01/0<em>P</em><). بر خلاف گروه شاهد، گروه آزمون کاهش معنی‌داری در مقیاس خستگی در هفته‌های 4 و 8 در مقایسه با سطح پایه نشان داد (01/0<em>P</em><). نتیجه‌گیری: تمرین ورزشی منظم در آب، مقیاس‌های کیفیت زندگی و خستگی را در زنان مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس بهبود می‌بخشد.