رابطه ی نگرش مذهبی و علایم اختلال استرس پس از سانحه در زلزله زدگان شهرستان بم

Abstract

مضامین دینی حاکی از این است که انسان به هنگام برخورد با شرایط تهدیدکننده، خدا را می‌خواند. تحقیقات آسیب‌شناسی روانی نیز نشان داده است که وقایع تکان‌دهنده و تهدیدکننده ممکن است در برخی از افراد مستعد، علایم اختلال استرس پس از سانحه را ایجاد نماید. لذا هدف این تحقیق، بررسی رابطه‌ی بین نگرش مذهبی و علایم اختلال استرس پس از سانحه در افرادی بود که در زلزله‌ی بم حضور داشتند. روش‌کار: تحقیق حاضر از نوع همبستگی و پس‌رویدادی است. آزمودنی‌ها شامل 117 نفر (70 مرد و 47 زن) از مردم شهرستان بم بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده از بین افرادی که در حادثه‌ی زلزله حضور داشتند، انتخاب شدند. آزمودنی‌ها دو مقیاس نگرش مذهبی و اختلال استرس پس از سانحه‌ی می‌سی‌سی‌پی (اشل) را به صورت فردی تکمیل کردند. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و آزمون تی استفاده شد. یافته ‌ها: نگرش مذهبی تنها قادر بود مولفه‌های ناتوانی در مهار عاطفی و افسردگی مقیاس اشل را به صورت معکوس پیش‌بینی کند. هم‌چنین، آزمودنی‌های دارای علایم خفیف در مقایسه با آزمودنی‌های دارای علایم شدید، نگرش مذهبی برتری نشان دادند (001/0<em>P</em><). نتیجه‌ گیری: نگرش مذهبی می‌تواند در کاهش علایم عاطفی اختلال استرس پس از سانحه موثر باشد ولی بر علایم خودآیند آن تاثیری ندارد.