رابطه ی بین منبع کنترل و خودپنداره با تنش ادراک شده بر مادران کودکان درخودمانده

Abstract

مقدمه: پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه‌ی منبع کنترل و خودپنداره با تنش ادراک شده بر مادران کودکان درخودمانده، انجام گرفت. <br/> <br/>روش‌کار: این پژوهش توصیفی همبستگی در سال 1390، بر روی 42 نفر از مادران کودکان درخودمانده که به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت داشتند و در مراکز اختلال درخودماندگی نور هدایت، آوا و تبسم شهرستان مشهد انجام شد. به منظور اندازه‌گیری منبع کنترل از مقیاس کنترل درونی-بیرونی راتر و برای اندازه‌گیری خودپنداره از مقیاس خودپنداره‌ی بک و برای اندازه‌گیری تنش ادراک شده از مقیاس تنش ادراک شده استفاده شد.تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و با ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. <br/> <br/>یافته‌ها: بین منبع کنترل درونی با تنش ادراک شده‌ی مادران کودکان درخودمانده، رابطه‌ی مستقیم و معنی‌دار وجود دارد (05/0<em>P</em><) و بین منبع کنترل بیرونی و تنش ادراک شده‌ی مادران کودکان درخودمانده، رابطه‌ی مستقیم و معنی‌دار وجود ندارد (05/0<em>P</em>>)، هم‌چنین میان خودپنداره و تنش ادراک شده‌ی مادران کودکان درخودمانده نیز رابطه‌ی مستقیم و معنی‌دار وجود دارد (05/0<em>P</em><). <br/> <br/>نتیجه‌گیری: منبع کنترل با خودپنداره و تنش ادراک شده‌ی مادران کودکان درخودمانده، رابطه‌ی مستقیم و معنی‌داری دارد.