فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره آبی و بافری ژله رویال تازه و خشک شده به روش انجمادی و اثرات ضد ‌باکتریایی آنها بر باکتری‌های دهانی و روده‌ای انسان

Abstract

ژله رویال از دیرباز دارای نقش درمانی برای بیماری‌ها به‌ویژه عفونت‌ها بوده است. دراین مطالعه میزان فعالیت آنتی‌اکسیدانی و اثر ضد‌ میکروبی ژله رویال بر باکتری‌های دهانی شامل: <em>استرپتوکوک</em> (<em>موتانس، اپیدرمیدیس</em>)،<em> استافیلوکوک اورئوس</em> و باکتری‌های معده - روده‌ای (<em>استرپتوکوک سالیواریوس، اشریشیا کلی</em>) مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا تأثیر دو حلال آبی و بافر فسفات بر میزان استحصال ترکیبات فنولی و فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره استخراج شده از 2 نمونه ژله رویال (تازه ایرانی، خشک تصعیدی ایرانی) بررسی شد. خواص ضد میکروبی عصاره ها در دو حلال آبی و بافر فسفات در غلظت های10، 15، 20 ، 25 و 30% به روش میکروبراث دیلوشن( شاخص حداقل غلظت بازدارندگی رشد) و انتشار دیسک(قطر هاله عدم رشد) اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد، بیشترین میزان ترکیبات فنولی مربوط به ژله رویال خشک تصعیدی ایرانی با 56/146 میکروگرم گالیک اسید در میلی لیتر ژله رویال بود. در ارتباط با خاصیت آنتی‌اکسیدانی نمونه‌ها، بیشترین خاصیت آنتی‌اکسیدانی مربوط به ژله رویال خشک تصعیدی با4/73% و کمترین مربوط به ژله رویال تازه ایرانی با 3/6% بود. در بررسی خاصیت ضد میکروبی نمونه‌ها، تاثیر‌ پذیرترین باکتری نسبت به غلظت‌های مختلف آبی و بافری ژله رویال، <em>استرپتوکوک موتانس</em> و مقاوم‌ترین، <em>اشریشیا کلی</em> مشاهده شد. در ارتباط با غلظت‌های بافری نمونه ها، نتایج مشابهی با غلظت های آبی مشاهده گردید. در مورد میزان حداقل غلظت مهارکنندگی(MIC)، بیشترین درصد برای <em>اشریشیا کلی </em>در عصاره بافری گزارش شد. به این ترتیب می توان ژله رویال را به عنوان منبعی از آنتی‌اکسیدان طبیعی معرفی نمود که ناشی از حضور ترکیبات فنولی موجود دراین ماده است.