مقایسه کیفیت فیله و ناگت تولیدی از ماهی تیلاپیای منجمد وارداتی (Oreochromis niloticus) با فیله و ناگت تیلاپیای پرورشی در ایران

Abstract

مطالعه حاضر به مقایسه کیفیت فیله و ناگت تولیدی از ماهی تیلاپیای (Oreochromis niloticus) منجمد وارداتی (FI و NI) با فیله و ناگت تولیدی از تیلاپیای پرورشی (FC و NC) در کشور می‌پردازد. میزان ترکیبات تقریبی، بازهای نیتروژنی فرار (TVN)، تیوباربیوتوریک اسید (TBA)، پپتیدهای محلول در تری‌کلرواستیک‌اسید (َTCA)، اسیدهای چرب‌آزاد (FFA)، میزان آبچک فیله‌ها (Drip loss)، ظرفیت نگهداری آب (WHC)، حلالیت پروتئین، دی‌متیل‌آمین (DMA)، فرمالدئید (FA)، هیپوزانتین (HX)، الکتروفورز پروتئین (SDS-page)، ارزیابی رنگ، بافت و ارزیابی حسی ناگت‌ها مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد میزان رطوبت FI و NI نسبت به FC و NC بیشتر و میزان پروتئین و خاکستر و میزان چربی ناگت تولیدی از آن‌ها کمتر بود. میزان شاخص‌های TBA، FA، HX و WHC در NI در مقایسه با NC بیشتر بود. میزان تفاوت DMA بین فیله‌ها معنی‌دار بوده (05/0>p) و FI حاوی مقدار بیشتری بود. محتوای TCA، NC و FI بیشتر بود. از لحاظ رنگ، میزان قرمزی (a) و زردی (b) FC و NC نسبت به وارداتی بیشتر بود. ارزیابی بافت نشان داد که میزان سختی FI نسبت به FC بیشتر بود، اما در بین ناگت‌های تولیدی این تفاوت معنی‌دار نبود (05/0<p). نیروی چسبندگی، بهم‌پیوستگی، حالت جویدنی، خاصیت چسبندگی و ارتجاعیFC نسبت به FI از کیفیت بهتری برخوردار بود. به طور کلی، طبق نتایج آزمون‌های شیمیایی و فیزیکی کیفیت FC وNC نسبت به FI و NI بهتر بود.