اثر زمان هیدرولیز ضایعات پس از پخت ماهی تن هوور (Skipjack tuna) با آنزیم آلکالاز بر راندمان بازیافت و اندازه مولکولی پروتئین‌های هیدرولیز شده

Abstract

هیدرولیز آنزیمی ضایعات کارخانجات فراوری ماهی روش مناسبی برای ایجاد ارزش افزوده در آن‌ها می‌باشد. در این پژوهش برای هیدرولیز آنزیمی ضایعات پس از پخت ماهی تن هوور (Skipjack tuna) از آنزیم آلکالاز با فعالیت آنزیمی Au/Kg 35 در دمای c˚55، 5/8=pH، و زمان‌های 10، 20 و 30 دقیقه هر یک در سه مرحله متوالی در غالب طرح آماری کاملاً تصادفی در سه تکرار استفاده گردید. بعد از هیدرولیز، غیر فعال سازی آنزیم در دمای c˚90 انجام شد، سپس پروتئین‌های محلول به کمک سانتریفوژ با دورg×3000 در مایع رویی جدا شده و به کمک فریزدرایر (خشک کن انجمادی) خشک شدند. درجه هیدرولیز، راندمان استحصال پروتئین، طول زنجیره پپتیدی و وزن مولکولی پروتئین هیدرولیز شده ارزیابی گردید. نتایج نشان دادند که در مرحله اول هیدرولیز، در زمان 30دقیقه بیشترین درجه هیدرولیز(12/8%) و بالاترین درصد بازیافت پروتئین (71/27%) بدست آمد(05/0p<).طول زنجیره پپتیدی در زمان 10 دقیقه سوم از بیشترین میزان، معادل 23/48% برخوردار بود. کوتاه‌ترین طول زنجیره پپتیدی در زمان‌های طولانی هیدرولیز مشاهده گردید. وزن مولکولی پروتئین‌های هیدرولیز شده بر اساس الگوی الکتروفورز با ژل جداکننده 15% تا 5/12 کیلو دالتون برآورد شد.