ارزیابی و تعیین مقادیر سرب و کادمیوم موجود در شکر سفید تولید شده در استان خوزستان

Abstract

شکر یکی از اجزای اصلی سبد غذایی در کشور ما بوده و سرانه مصرف آن در کشور سالیانه به حدود 33 کیلوگرم می‌رسد. یکی از آلاینده‌ای مهم موجود در شکر فلزات سنگین و به‌خصوص سرب و کادمیوم گزارش‌شده که مواجهه طولانی‌مدت با آنها عوارض خطرناکی مانند انواع سرطان‌ها و آسیب‌های سیستم عصبی-عضلانی را به دنبال دارد. در این مطالعه به ارزیابی مقادیر سرب و کادمیوم موجود در شکر تولیدی در کارخانه‌های استان خوزستان پرداخته شد. برای اندازه‌گیری سرب و کادمیوم از روش طیف‌سنجی جذب اتمی و کوره گرافیت استفاده شد. نمونه‌های شکر به تفکیک کارخانه و مزرعه جمع‌آوری، هموژن شده و بعد از خاکستر شدن در کوره و هضم اسیدی به دستگاه تزریق شدند. میانگین مقادیر سرب و کادمیوم در نمونه‌های جمع‌آوری‌شده به ترتیبg/kgµ 37/31±55/71 و 3/16±76/41 تعیین گردید که از حدود استاندارد ملی ایران در خصوص میزان مجاز فلزات سنگین در مواد غذایی (g/kgµ 200و 100 به ترتیب برای سرب و کادمیوم) کمتر و از حدود توصیه‌شده توسط سازمان بهداشت جهانی (g/kgµ4-5/3 برای سرب وg/kgµ 2/1-1 برای کادمیوم) بالاتر می‌باشد. مقایسه آماری مقادیر سرب و کادمیوم موجود در نمونه‌های مربوط به کارخانه‌ها و مزارع مختلف هیچ تفاوت معنی‌داری را نشان نداد. بر اساس نتایج این مطالعه، لازم است برای ارتقاء سطح سلامت افراد جامعه و به‌خصوص کودکان، منابع احتمالی آلودگی شکر به سرب و کادمیوم را شناسایی و در جهت حذف آنها اقدامات عملی صورت پذیرد.