مطالعة ویژگی‏های مکانیکی و ریخت‏شناسی چندسازۀ آرد کلش برنج تیمارشده با سیلان/ پلی‏پروپیلن

Abstract

در این پژوهش تأثیر غلظت و زمان تیمار سیلانی آرد کلش برنج بر مقاومت‌های مکانیکی و ریخت‌شناسی چندسازۀ حاصل از آرد کلش برنج/ پلی‌پروپیلن بررسی شده است. از محلول تری‏ اتوکسی ‏وینیل سیلان در دو غلظت 5 و 10 درصد، که هر غلظت دارای دو زمان غوطه‌وری 45 و 90 دقیقه بودند، برای تیمار آرد کلش برنج به‌‏عنوان پرکننده استفاده شد. همچنین از پلی‌‏پروپیلن، به‌‏عنوان ماتریس به میزان 65 درصد وزنی، و انیدرید مالئیک (MAPP)، به‌عنوان جفت‌کننده به میزان 5 درصد وزنی، در ساخت همۀ نمونه‌‏های آزمونی استفاده شد. برای اختلاط مواد اولیه از دستگاه هک و برای ساخت نمونه‌‏های استاندارد آزمون از روش قالب‌گیری تزریقی استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که چندسازۀ حاوی آرد کلش برنج تیمار‌شده با محلول سیلان در غلظت و زمان‌‏های ذکرشده در مقایسه با چندسازۀ بدون تیمار باعث افزایش چشمگیری در ویژگی‏‌های خمش و کشش (مدول و مقاومت) شد. همچنین افزایش در غلظت و زمان تیمار سیلانی در بین نمونه‏‌های تیمارشده نیز باعث افزایش در ویژگی‌های خمشی و کششی شد. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از بررسی ریخت‌شناسی چندسازه‌ها، مشخص شد تیمار سیلانی باعث بهبود در چسبندگی سطح مشترک پرکننده/ ماتریس، پراکنش بهتر پرکننده در ماتریس، و در نهایت باعث افزایش معنی‌داری در ویژگی‏های مکانیکی می‏شود.