بهینه سازی فرآیند خشک کردن دانه سویا با استفاده از روش الگوریتم ژنتیک

Abstract

در این تحقیق فرآیند خشک کردن دانه سویا بر روی رقم DPS طبق روشهای استاندارد مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی خواص خشک کردن و تاثیر عوامل مختلف آن، یک دستگاه خشک کن آزمایشگاهی طراحی ، و ساخته شد سپس پارامترهای خشک کردن شامل رطوبت اولیه سه سطح (21٪، 18، 16 بر مبنای خشک) دمای خشک کردن در سه سطح (50،65، 80 درجه سیلسیوس) و سرعت گردش هوا در سه سطح (6٪،1،5/1 متر بر ثانیه) بر روی میزان روغن و شاخص اسیدیته روغن ) بعنوان عامل مهم کیفی( مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر سه عامل مذکور تاثیر معنی داری بر روی میزان روغن و شاخص اسیدیته داشتند. همچنین در ادامه، با این ارزش گذاری که، هرچه فرآیند خشک کردن سریعتر و شاخص اسیدیته پائین تر باشد، مطلوبتر است، با استفاده از روش الگوریتم ژنتیک، فرآیند خشک کردن بهینه یابی گردید. نتایج نشان داد که، خشک کردن دانه ها با رطوبت اولیه 16٪ و دمای هوای 65 درجه سلسیوس و سرعت گردش هوا M/S 5/1 بهترین حالت ممکن می­باشد، زیرا خشک کردن در بیشترین میزان روغن (20.5درصد) و بالاترین کیفیت (شاخص اسیدیته 28٪) صورت گرفته است