نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorزارعی, بهادرfa_IR
dc.contributor.authorدلشاد زاد, جلیلfa_IR
dc.contributor.authorموسوی شهیدی, سید مهدیfa_IR
dc.contributor.authorعلوی, سید محمودfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T04:28:07Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T04:28:07Z
dc.date.available1399-07-09T04:28:07Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T04:28:07Z
dc.date.issued2015-12-22en_US
dc.date.issued1394-10-01fa_IR
dc.date.submitted2014-04-26en_US
dc.date.submitted1393-02-06fa_IR
dc.identifier.citationزارعی, بهادر, دلشاد زاد, جلیل, موسوی شهیدی, سید مهدی, علوی, سید محمود. (1394). منطقه گرایی و چالش های آن در روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران. پژوهشهای جغرافیای انسانی, 47(4), 743-758. doi: 10.22059/jhgr.2015.52247fa_IR
dc.identifier.issn2008-6296
dc.identifier.issn2423-7736
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jhgr.2015.52247
dc.identifier.urihttps://jhgr.ut.ac.ir/article_52247.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/262095
dc.description.abstractیکی از راهکارهای گسترش همکاری در جهان، همگرایی با استفاده از الگوی منطقه‌گرایی است. امروزه امنیت ملی هر کشوری از طریق همکاری منطقه‌ای و درادامه با تعامل و وابستگی متقابل جهانی ممکن می‌شود تا با گام‌های انفرادی و بدون همکاری و پشتیبانی منطقه‌ای و جهانی. بر این ‌اساس، در چند دهة اخیر و به‌ویژه از دهة 1980 به بعد، بسیاری از کشورهای دنیا با اتخاذ رویکرد منطقه‌گرایی و شکل‌دادن به تجارب موفقی در این راستا، زمینة انگیزش سایر کشورهای دنیا به گسترش منطقه‌گرایی را نیز فراهم کرده‌اند. جمهوری اسلامی ایران هم به‌عنوان کشوری تأثیرگذار و با موقعیت ژئواستراتژیک، با درک این ضرورت، با پایان‌یافتن جنگ تحمیلی و شروع‌به‌کار دولت سازندگی تاکنون، گرایش منطقه‌گرایی و همگرایی منطقه‌ای را متناسب با اهداف و آرمان‌های خود با فرازونشیب‌هایی در دستور کار داشته است، اما شرایط ویژة این کشور و تهدیدات امنیتی که همواره متوجه جمهوری اسلامی ایران بوده، سبب شده است که رویکرد منطقه‌گرایی ایران همواره با صبغه و برتری گرایش‌های امنیتی و سیاسی دنبال شود، حال آنکه تجارب موفق منطقه‌گرایی در دنیا با برتری دستورکارهای اقتصادی، نرم‌افزارانه و غیرامنیتی بوده است که در این پژوهش علاوه‌بر بررسی جنبه‌های مختلف منطقه‌گرایی، به دلایل اتخاذ رویکرد متفاوت جمهوری اسلامی ایران و ضرورت بازبینی در این رویکرد توجه شده است.fa_IR
dc.format.extent742
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانfa_IR
dc.publisherUniversity of Tehranen_US
dc.relation.ispartofپژوهشهای جغرافیای انسانیfa_IR
dc.relation.ispartofHuman Geography Researchen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jhgr.2015.52247
dc.subjectجمهوری اسلامی ایرانfa_IR
dc.subjectسیاست خارجیfa_IR
dc.subjectمنطقه‌گراییfa_IR
dc.subjectمنطقه‌گرایی اقتصادیfa_IR
dc.subjectمنطقه‌گرایی نوینfa_IR
dc.subjectجغرافیای سیاسیfa_IR
dc.titleمنطقه گرایی و چالش های آن در روابط خارجی جمهوری اسلامی ایرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله علمی پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه جغرافیای سیاسی دانشکدة جغرافیا، دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد جغرافیای سیاسی دانشکدة جغرافیا، دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی دانشکدة جغرافیا، دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد علوم سیاسی گرایش مطالعات ایران، دانشگاه تربیت‌مدرسfa_IR
dc.citation.volume47
dc.citation.issue4
dc.citation.spage743
dc.citation.epage758


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد