ارزیابی سطح توسعۀ پایدار در محله‌های باغ‌شهر تاریخی میبد

Abstract

تغییر نظام اقتصادی- اجتماعی و زیست- کالبدی به­نفع شهرها، توسعة پایدار شهری را به پارادایمی مهم و مؤثر در ادارة امور شهرها تبدیل کرده است. دراین­میان، نابرابری‌های بین­منطقه‌ای و محله­ای اهمیت ویژه‌ای دارد. شهر میبد مانند گذشته، پررونق باقی مانده است. وجود قنات‌های متعدد در نظم فضایی این شهر مؤثر بوده و بر شبکة شهری تأثیر گذاشته است. بررسی این عوامل، جایگاه مطالعه­های توسعة پایدار شهری و مکان­یابی درست و مؤثر خدمات شهری، زمینة مدیریت بهتر و ادارة آسان­تر شهر و به­تبع آن رفاه و آسایش مردم را با توجه به اصول شهرسازی فراهم می­کند. در این مقاله، توسعة پایدار محله‌ای در باغ­شهر میبد ارزیابی می‌شود. این پژوهش توصیفی- تحلیلی است که در آن از مدل‌های آماری و نرم‌افزارهای رایانه‌ای بهره گرفته شد. بررسی‌ها نشان می‌دهد محلة امام جعفر صادق، پایدارترین محله و بافت قدیم محلة فیروزآباد ناپایدارترین محله است. شاخص‌های پایداری اقتصادی، اجتماعی، زیستی و کالبدی در محله­های مختلف متفاوت است. برای رسیدن به جمع‌بندی، از مجموع این شاخص‌ها به­صورت تلفیقی استفاده شد که بیانگر پایداری در محله­های جدید و نوساز شهر و ناپایداری در تعدادی از محله­های تاریخی و فرسوده و محله­هایی است که به­تازگی به شهر الحاق شده­اند؛ بنابراین، دستیابی به توسعة پایدار در محله‌های تاریخی، با سیاست‌های بهسازی و نوسازی و اولویت تاریخی­بودن آن و در محله­های الحاقی با سیاست‌های توانمندسازی به سمت توسعة پایدار حرکت کرد.