وضعیت ارایه خدمات آموزش به بیمار و عوامل سازمانی تأثیرگذار بر آن در بیمارستان‌های دانشگاهی مشهد-1387

Abstract

مقدمه: در چارچوب استراتژی ارتقاء سلامت، یکی از مهم‌ترین نقش‌های اجرایی که از بیمارستان‌ها انتظار می‌رود، ارائه برنامه‌های آموزشی <span style="font-family: Times New Roman;">–</span> ارتباطی برای بیماران می‌باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت ارایه خدمات آموزش بیمار و شناسایی موانع و عوامل تأثیرگذار سازمانی د ربیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی مشهد بود. روش تحقیق: در این پژوهش 441 نفر بیمار،200 پزشک و185 پرستار و70 سرپرستار و مدیر از بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد طی سال 1387 شرکت داشتند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه جمع‌آوری گردید. تحلیل داده‌ها توسط آزمونهای آماری کای دو و آنالیز واریانس انجام گردید. یافته‌ها: در این مطالعه تنها 42% بیماران آموزش‌های مورد نیاز را دریافت نموده بودند، هر چند عمده آنان از میزان زمان اختصاص داده به آموزش (د ر3<span style="font-family: Times New Roman;">,</span>83% موارد کمتر از 5 دقیقه) و محتوای آموزش رضایت کافی نداشتند. در مورد این نقیصه 4/79% پزشکان، کمبود وقت را مهمترین مانع آموزش بیمار معرفی نمودند. 72% مدیران بیمارستان‌ها هم امکان ایفای نقش آموزش از سوی پرستاران را در شرایط موجود منتفی دانستند. نتیجه‌گیری: برنامه آموزش بیماران در بیمارستان‌های مورد مطالعه در وضعیت رضایت بخش نیست و لازم است برای رفع این مشکل یک برنامه مداخله‌ای چند وجهی از سوی مسئولین در نظر گرفته شود؛ برنامه‌ای که هم در جهت تغییر نگرش بیماران، پزشکان و مدیران ارشد بیمارستان‌ها وارد عمل شود و در جهت رفع موانع موجود از جمله نبود فضای آموزشی مناسب برای بیماران، نبود مواد آموزشی مناسب و حجم زیاد کاری پرستاران تلاش نماید.