نگاهی به وضعیت کنیزان، غلامان و خواجگان در عصر قاجار

Abstract

در ایران عصر قاجار، بخشی از گروه مستخدمان و نوکران را که در خانة ثروتمندان به وفور یافت می­شدند، کنیزان، غلامان و خواجگان تشکیل می‌دادند. بردگان سیاه، آفریقایی بودند و خرید و فروش آنها از طریق خلیج فارس صورت می­گرفت و سفیدها که از قومیتهای مختلف بودند، ـ از راه تجارت و خرید و فروش و یا اسارت در جنگها و تهاجمات ناگهانی تأمین می‌شدند. غالباً رفتاری که با این طبقه می‌شد، مورد قبول همگان بود و در جامعه پذیرفته شده بود. کنیزان یا به عنوان زن صیغه ای و یا دائمی وارد حرمسراها می‌شدند و یا در خدمت زنان بزرگان، به کارهای خانگی می‌پرداختند. غلامان نیز در زمینه های مختلف نظامی، خدمات خانگی، نگهبانی، کشاورزی و آبیاری، ماهیگیری و غواصی(در جنوب) به کار گرفته می‌شدند و درصورت داشتن توانایی و کاردانی به مناصب بالای اداری و نظامی نیز دست می­یافتند.<br /> این تحقیق در پی بررسی وضعیت بردگان(کنیزان، غلامان و خواجگان) در عصر قاجار است که در چند مبحث مراکز تأمین، جمعیت، موارد کاربرد و استفاده و طرز رفتار با بردگان، به این موضوع پرداخته شده است.<br />