واپسین ایلخان
(ندگان)پدیدآور
جعفریمذهب, محسننوع مدرک
Textزبان مدرک
فارسیچکیده
مرگ سلطان ابوسعید مغول در ربیعالاول سال 736 هجری را سال انحلال دولت ایلخانی در ایران بهشمار آوردهاند. اما امیران و وزیران ایلخانان که برای یافتن مشروعیت، هر مدعی فرزندی چنگیز را به ایلخانی نشانده و خود بهنام او فرمانروایی میکردند، کسانی را به حکومت آورده و سکه بهنامشان زده و در تاریخ سیاسی ایران وارد کردند که به ایلخانان دستنشانده معروف شدهاند و تاکنون 9 نفر آنها شناسایی شده است. آخرین ایلخان دستنشاندهای که تاکنون شناخته و شناسانده شده، انوشیروان است. از این انوشیروان یا نوشیروان کمتر نامی در منابع و سکههای بهجای مانده هست. از آخر کار او نیز چندان خبری نداریم.
در دهة 80 میلادی، چند سکة جدید در حراجیهای اروپایی پیدا شدند که پس از مدّتی در کاتالوگهای سکه و سرانجام در کتابهای راهنمای دولتهای اسلامی و کتابهای تاریخ ایلخانان ثبت گردیدند. نقش این سکهها کاملاً شبیه سکههای ایلخانی و چوپانی است. نام نویی بر یان سکهها یافته میشود که موضوع این نوشته است.
کلید واژگان
غازان دوم.مغولان
واپسین ایلخانان
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2011-08-231390-06-01
ناشر
دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهرانسازمان پدید آورنده
عضو هیئت علمی سازمان اسناد و کتابخانه ملّی ایرانشاپا
2251-92542676-3370




