مطالعه تنش برشی بستر پیرامون تکیه‌گاه پل در حضور پوشش گیاهی صلب غیر مستغرق روی دشت سیلابی
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
553.0کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله کامل
زبان مدرک
فارسیچکیده
بیشتر تکیه‌گاه پل‌ها در دشت سیلابی قرار گرفته‌اند. یکی از موارد متداول در دشت سیلابی وجود پوشش گیاهی است. هدف این تحقیق بررسی اثر پوشش گیاهی صلب غیر مستغرق روی دشت سیلابی بر میزان تنش برشی بستر پیرامون تکیه‌گاه پل در مقطع مرکب می‌باشد. تراکم‌های مختلف پوشش گیاهی در دشت سیلابی مورد استفاده قرار گرفت. انتخاب تراکم‌ها به گونه‌ای بود که در هر گام، تراکم پوشش گیاهی تقریباً دو برابر شود. برای محاسبه تنش برشی بستر، از تنش‌های رینولدزی ، و استفاده شد. سرعت جریان در اعماق مختلف بوسیله سرعت‌سنج سه بعدی الکترومغناطیس اندازه‌گیری شد. در این تحقیق با توجه به عمق کم جریان در دشت سیلابی، سرعت‌سنج الکترومغناطیس توانایی اندازه‌گیری نوسان‌های سرعت نزدیک کف کانال را نداشت. بنابراین، تنش رینولدزی در اعماق مختلف محاسبه و برای محاسبه تنش‌های رینولدزی کف کانال ، و از روش برون‌یابی تنش‌های رینولدزی به بستر کانال استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد بیشترین میزان تنش برشی در دماغه بالادست تکیه‌گاه است. همچنین، توسعه تنش برشی تحت یک زاویه مایل حدوداً 45 درجه نسبت به دماغه بالادست تکیه‌گاه مشاهده شد. در حالت‌هایی که پوشش گیاهی استفاده شد، تنش برشی دماغه تکیه‌گاه کم شده و تنش برشی در آبراهه اصلی مقطع مرکب افزایش داشته است. همچنین، با افزایش تراکم پوشش گیاهی، تنش برشی دماغه تکیه‌گاه کاهش می‌یابد. تنش برشی دماغه تکیه‌گاه، در حالت بدون پوشش گیاهی معادل 84/3، در حالت 12S= به میزان 41/3، در حالت 16S= برابر 04/3 و در حالت 8S= معادل 6/2 نیوتن بر متر مربع محاسبه شد. S فاصله بین موانع به سانتی‌متر است.
کلید واژگان
تکیه‌گاه پلتنش برشی
پوشش گیاهی
سرعت‌سنج الکترومغناطیس
مقطع مرکب
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2014-05-221393-03-01
ناشر
انجمن هیدرولیک ایرانIranian Hydraulic Association
سازمان پدید آورنده
استادیار، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجنداستاد، گروه سازه‌های آبی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز.
شاپا
2345-42372645-8063
