تحلیل ریسک روگذری سد با در نظر گرفتن عدم قطعیت‌های هیدرولوژیکی و هیدرولیکی

Abstract

برآورد صحیح ریسک روگذری سد با در نظر گرفتن عدم قطعیت‌های متغیرهای تصادفی مؤثر بر ‌آن یکی از مباحث مهم در طراحی سدهای خاکی است. از این رو صرف‌نظر کردن از عدم قطعیت‌های متغیرهای تصادفی باعث برآورد کم و یا زیاد ارتفاع سد می‌شود. عدم قطعیت بارش و سیلاب از عوامل مؤثر در تحلیل ریسک روگذری سد هستند. در این تحقیق با استفاده از مدل‌های ¹RPG و HEC1، سیلاب با در نظرگرفتن عدم قطعیت‌های بارش و پارامترهای مدل بارش-رواناب تولید شده است. همچنین با استفاده از شبیه‌سازی مونت‌کارلو تحلیل ریسک روگذری سد جامیشان انجام شده است. بر اساس گزینه‌های تعریف شده، اثرات ابعاد سرریز،‌ ارتفاع سد و تراز نرمال بر ریسک روگذری بررسی شده است. نتایج نشان داد که متوسط تغییرات ریسک شکست سد جامیشان به ازای یک واحد تغییرات واحد عرض سرریز در حدود 03/0 است. همچنین متوسط تغییرات ریسک شکست سد جامیشان به ازای یک واحد تغییرات تراز نرمال بهره‌برداری و تاج سد به ترتیب برابر 1/3 و 56/1 درصد است. از این رو در مقایسه دو عامل هیدرولیکی مؤثر بر لبریز شدن سد جامیشان، حجم کنترل سیلاب بر ریسک شکست سد تأثیر بیشتری نسبت به آب‌گذری سرریز دارد.