بررسی تأثیر رشد شرکت بر رابطة اقلام تعهدی اختیاری و عملکرد آتی شرکت

Abstract

هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر رشد شرکت بر رابطة اقلام تعهدی اختیاری و عملکرد آتی شرکت است. بدین منظور نمونه‌ای متشکل از 84 شرکت، به روش حذف سیستماتیک از بین شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال­های 1384-1392 انتخاب گردید. در این پژوهش به منظور تعیین میزان اقلام تعهدی اختیاری و غیر اختیاری از مدل مقطعی جونز (1991) استفاده‌ شده است و برای تعیین عملکرد آتی از وجه نقد و سود خالص، در سال آتی استفاده گردیده است. سپس از طریق مدل رگرسیون با داده­های ترکیبی فرضیه‌های پژوهش مورد آزمون قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که به طور کلی رشد شرکت بر رابطة اقلام تعهدی اختیاری و عملکرد آتی شرکت تأثیر ندارد؛ اما در شرکت­های با رشد بالا استفاده از اقلام تعهدی اختیاری مثبت، برای انعکاس عملکرد مطلوب از واحد تجاری (انتقال اخبار خوب)، نسبت به سایر شرکت­ها بیش‌تر است و اقلام تعهدی اختیاری مثبت دارای محتوای اطلاعاتی هستند.