شبیه سازی اثر سیاست های خلق مشترک دانش در طول زنجیرۀ تامین بر عملکرد توسعۀ محصول سازمان با استفاده از رویکرد پویایی سیستمی

Abstract

<strong> </strong>تصمیم‌ها و سیاست‌های شرکا در طول زنجیرة تأمین دربارة چگونگی تأمین و تخصیص منابع به انواع فعالیت‌های نوآوری و خلق مشترک دانش ایستا نیست و برای کسب مزیت رقابتی پایدار، سازمان و شرکای آن باید به‌طورمستمر تصمیم‌های پیشین را درمورد تخصیص منابع، به‌منظور واکنش مناسب به تغییرات بازنگری کنند. این فرایند تصمیم‌گیری پویا نمی‌تواند از طریق نگرش ایستای موجود در ادبیات نوآوری و زنجیرة تأمین مهیا شود. به‌این‌منظور، مطالعة حاضر با استفاده از رویکرد پویایی سیستم، مدلی پویا را ارائه می‌دهد تا از طریق طراحی سازوکارهای بازخوردی، واکنش‌های سیستم مورد مطالعه به تغییرات درون‌زا و برون‌زا را بررسی کند و ابزاری برای تحلیل رفتار سیستم با سناریوهای مختلف و آزمون سیاست‌های مختلف ایجاد کند. در این مطالعه، علاوه‌بر ارائة مدل علی و نمودار جریان متغیرهای اثرگذار سیستم، نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد مناسب‌ترین سیاست سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های نوآوری، سیاست تخصیص منابع به انواع فعالیت‌های نوآوری براساس شکاف عملکرد است.