ارزیابی توان تولید هورمونهای اکسینی(IAA) و آنزیم ACC- دآمیناز توسط سویه های ریزوبیومی خاکهای ایران و اثرات کاربرد سویه های برتر بر شاخص های رشدگیاه

Abstract

در این تحقیق ابتدا کشت خالص 314جدایه متعلق به جنس های مختلف ریزوبیومی با انجام آزمونهای میکروسکوپی و بیوشیمیایی لازم بر روی هریک از آنها تهیه گردید. برای انجام هر آزمون از مایه تلقیح تازه هر سویه با جمعیت تنظیم شده، در حد cfu.ml-1 108×5 استفاده شد. توان هر سویه برای تولید هورمون اکسین (IAA وترکیبات مشابه) با استفاده از روش پیشنهادی بریک (1991) و توان تولید آنزیم ACC- دآمیناز توسط برخی از سویه های IAA+++به روش پنروز و گلیک (2001) مورد سنجش قرار گرفت. در مرحله دوم، تأثیر کاربرد مایه تلقیح سویه های برتر IAA+++ و ACC+++- دآمیناز بر شاخص های رشد و عملکرد گیاهان یونجه ، گندم و ذرت بررسی گردید. نتایج حاصل نشان داد که باکتریهای ریزوبیومی بومی خاکهای ایران توان تولید اکسین های ایندولی را دارند. طبق تجزیه واریانس داده ها تفاوت معنی‎داری(P<0.001) در بین گروههای ریزوبیومی از نظر توان تولید IAA وجود داشت. توانمندترین گروههای ریزوبیومی Rlp، Rlv و Sm بودند، از طرف دیگر گروههای ریزوبیومی Rlt و Bj توان تولید IAA را نشان ندادند. نتایج حاصل از کاربرد مایه تلقیح حاوی سویه های برتر -ACC+++ و IAA+ + + دآمیناز در گیاه یونجه نشان داد که تیمار مذکور موجب افزایش معنی دار عملکرد بیولوژیک و نیز مقدار کل جذب نیتروژن در گیاه شده است در صورتیکه کاربرد مایه تلقیح حاوی سویه های + + +IAA ریزوبیومی ( -ACC--- دآمیناز)درگیاهان گندم و ذرت ، نه تنها در هیچیک از شاخص های رشد افزایش معنی‎داری نسبت به تیمار شاهد منفی درپی نداشت بلکه موجب کاهش معنی دار (P<0.001) عملکرد بیولوژیک ، وزن خشک سنبله ها (گندم) و طول گیاه ذرت شده است.