اثر عوامل مادری بر صفات رشد در گوسفند نژاد مغانی

Abstract

در این تحقیق اثر عوامل مادری بر صفات رشد با استفاده از 3872 رکورد حاصل از 182 قوچ و 2274 میش نژاد مغانی, که در طی سالهای 1374 لغایت 1382 در ایستگاه اصلاح نژاد گوسفند مغانی جمعآوری شده بود, با استفاده از روش حداکثر درستنمایی محدود شده و مدل حیوان بررسی شد. صفات مورد مطالعه شامل وزن های تولد, 3, 6, 9 و 12 ماهگی بودند. با در نظر گرفتن اثر عوامل مادری و بدون آن, 6 مدل مختلف برای هر صفت برازش و مناسب ترین مدل از طریق آزمون نسبت درستنمایی تعیین گردید. برای صفت وزن تولد مدل دارای اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم و مادری بدون برازش کواریانس بین آن ها و اثر محیطی دائمی مادری اهمیت داشت. وراثت پذیری مستقیم, مادری و نسبت واریانس محیطی دائمی مادری به واریانس فنوتیپی این صفت به ترتیب 022/0± 172/0, 045/0 ± 058/0 و 038/0 ± 131/0 برآورد شد. برای وزن های 3 و 6 ماهگی عوامل موثر اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم و مادری بودند. برآورد وراثت پذیری مستقیم و مادری برای این صفات به ترتیب, 037/0 ± 044/0 و 075/0 برای وزن 3 ماهگی و 024/0 ± 083/0 و 040/0 ± 075/0 برای وزن 6 ماهگی بود. برای وزن های 9 و 12 ماهگی فقط اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم تنها عامل موثر بوده, وراثت پذیری مستقیم آن صفات به ترتیب 037/0 ± 376/0 و 059/0 ± 227/0 برآورد شد. همبستگیهای ژنتیکی افزایشی مستقیم بین وزن های بدن در سنین مختلف دامنهای از 209/0 (بین وزن تولد و 6 ماهگی) تا 604/0 (بین وزن تولد و 3 ماهگی) داشت. این برآوردها برای همبستگی ژنتیکی افزایشی مادری دامنهای از 574/0 (بین وزن تولد و 6 ماهگی) تا 1 ( بین وزن 3 ماهگی و 6 ماهگی) داشت. دامنه همبستگیهای فنوتیپی بین این صفات نیز از 168/0 (بین وزن تولد و 12 ماهگی) تا 843/0 (بین وزن 6 ماهگی و 9 ماهگی) متغیر بودند.